вярну́ць
‘аддаць узятае; атрымаць назад; прымусіць ці ўгаварыць вярнуцца’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вярну́ | ве́рнем | |
| ве́рнеш | ве́рнеце | |
| ве́рне | ве́рнуць | |
| Прошлы час | ||
| вярну́ў | вярну́лі | |
| вярну́ла | ||
| вярну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| вярні́ | вярні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вярну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)