паддамкра́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паддамкра́чаны |
паддамкра́чаная |
паддамкра́чанае |
паддамкра́чаныя |
| Р. |
паддамкра́чанага |
паддамкра́чанай
паддамкра́чанае |
паддамкра́чанага |
паддамкра́чаных |
| Д. |
паддамкра́чанаму |
паддамкра́чанай |
паддамкра́чанаму |
паддамкра́чаным |
| В. |
паддамкра́чаны (неадуш.)
паддамкра́чанага (адуш.) |
паддамкра́чаную |
паддамкра́чанае |
паддамкра́чаныя (неадуш.)
паддамкра́чаных (адуш.) |
| Т. |
паддамкра́чаным |
паддамкра́чанай
паддамкра́чанаю |
паддамкра́чаным |
паддамкра́чанымі |
| М. |
паддамкра́чаным |
паддамкра́чанай |
паддамкра́чаным |
паддамкра́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
паддамкра́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
паддамкра́чванне |
| Р. |
паддамкра́чвання |
| Д. |
паддамкра́чванню |
| В. |
паддамкра́чванне |
| Т. |
паддамкра́чваннем |
| М. |
паддамкра́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
паддамкра́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
паддамкра́чваецца |
паддамкра́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паддамкра́чваўся |
паддамкра́чваліся |
| ж. |
паддамкра́чвалася |
| н. |
паддамкра́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
паддамкра́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
паддамкра́чваць
‘падымаць што-небудзь з дапамогай дамкрата (паддамкрачваць машыну)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паддамкра́чваю |
паддамкра́чваем |
| 2-я ас. |
паддамкра́чваеш |
паддамкра́чваеце |
| 3-я ас. |
паддамкра́чвае |
паддамкра́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паддамкра́чваў |
паддамкра́чвалі |
| ж. |
паддамкра́чвала |
| н. |
паддамкра́чвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паддамкра́чвай |
паддамкра́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
паддамкра́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
падда́ная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
падда́ная |
падда́ныя |
| Р. |
падда́най |
падда́ных |
| Д. |
падда́най |
падда́ным |
| В. |
падда́ную |
падда́ных |
| Т. |
падда́най
падда́наю |
падда́нымі |
| М. |
падда́най |
падда́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падда́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падда́нік |
падда́нікі |
| Р. |
падда́ніка |
падда́нікаў |
| Д. |
падда́ніку |
падда́нікам |
| В. |
падда́ніка |
падда́нікаў |
| Т. |
падда́нікам |
падда́нікамі |
| М. |
падда́ніку |
падда́ніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
падда́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падда́нка |
падда́нкі |
| Р. |
падда́нкі |
падда́нак |
| Д. |
падда́нцы |
падда́нкам |
| В. |
падда́нку |
падда́нак |
| Т. |
падда́нкай
падда́нкаю |
падда́нкамі |
| М. |
падда́нцы |
падда́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
падда́нніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падда́нніцкі |
падда́нніцкая |
падда́нніцкае |
падда́нніцкія |
| Р. |
падда́нніцкага |
падда́нніцкай
падда́нніцкае |
падда́нніцкага |
падда́нніцкіх |
| Д. |
падда́нніцкаму |
падда́нніцкай |
падда́нніцкаму |
падда́нніцкім |
| В. |
падда́нніцкі (неадуш.)
падда́нніцкага (адуш.) |
падда́нніцкую |
падда́нніцкае |
падда́нніцкія (неадуш.)
падда́нніцкіх (адуш.) |
| Т. |
падда́нніцкім |
падда́нніцкай
падда́нніцкаю |
падда́нніцкім |
падда́нніцкімі |
| М. |
падда́нніцкім |
падда́нніцкай |
падда́нніцкім |
падда́нніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падда́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падда́нства |
| Р. |
падда́нства |
| Д. |
падда́нству |
| В. |
падда́нства |
| Т. |
падда́нствам |
| М. |
падда́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.