Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

вярблю́джы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярблю́джы	вярблю́джая	вярблю́джае	вярблю́джыя
Р.	вярблю́джага	вярблю́джай вярблю́джае	вярблю́джага	вярблю́джых
Д.	вярблю́джаму	вярблю́джай	вярблю́джаму	вярблю́джым
В.	вярблю́джы (неадуш.) вярблю́джага (адуш.)	вярблю́джую	вярблю́джае	вярблю́джыя (неадуш.) вярблю́джых (адуш.)
Т.	вярблю́джым	вярблю́джай вярблю́джаю	вярблю́джым	вярблю́джымі
М.	вярблю́джым	вярблю́джай	вярблю́джым	вярблю́джых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярблю́джына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вярблю́дзіца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярблю́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вярбня́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярбо́вачна-агітацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярбо́вачна-агітацы́йны	вярбо́вачна-агітацы́йная	вярбо́вачна-агітацы́йнае	вярбо́вачна-агітацы́йныя
Р.	вярбо́вачна-агітацы́йнага	вярбо́вачна-агітацы́йнай вярбо́вачна-агітацы́йнае	вярбо́вачна-агітацы́йнага	вярбо́вачна-агітацы́йных
Д.	вярбо́вачна-агітацы́йнаму	вярбо́вачна-агітацы́йнай	вярбо́вачна-агітацы́йнаму	вярбо́вачна-агітацы́йным
В.	вярбо́вачна-агітацы́йны (неадуш.) вярбо́вачна-агітацы́йнага (адуш.)	вярбо́вачна-агітацы́йную	вярбо́вачна-агітацы́йнае	вярбо́вачна-агітацы́йныя (неадуш.) вярбо́вачна-агітацы́йных (адуш.)
Т.	вярбо́вачна-агітацы́йным	вярбо́вачна-агітацы́йнай вярбо́вачна-агітацы́йнаю	вярбо́вачна-агітацы́йным	вярбо́вачна-агітацы́йнымі
М.	вярбо́вачна-агітацы́йным	вярбо́вачна-агітацы́йнай	вярбо́вачна-агітацы́йным	вярбо́вачна-агітацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

вярбо́вачны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярбо́вачны	вярбо́вачная	вярбо́вачнае	вярбо́вачныя
Р.	вярбо́вачнага	вярбо́вачнай вярбо́вачнае	вярбо́вачнага	вярбо́вачных
Д.	вярбо́вачнаму	вярбо́вачнай	вярбо́вачнаму	вярбо́вачным
В.	вярбо́вачны (неадуш.) вярбо́вачнага (адуш.)	вярбо́вачную	вярбо́вачнае	вярбо́вачныя (неадуш.) вярбо́вачных (адуш.)
Т.	вярбо́вачным	вярбо́вачнай вярбо́вачнаю	вярбо́вачным	вярбо́вачнымі
М.	вярбо́вачным	вярбо́вачнай	вярбо́вачным	вярбо́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярбо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вярбо́вы	вярбо́вая	вярбо́вае	вярбо́выя
Р.	вярбо́вага	вярбо́вай вярбо́вае	вярбо́вага	вярбо́вых
Д.	вярбо́ваму	вярбо́вай	вярбо́ваму	вярбо́вым
В.	вярбо́вы (неадуш.) вярбо́вага (адуш.)	вярбо́вую	вярбо́вае	вярбо́выя (неадуш.) вярбо́вых (адуш.)
Т.	вярбо́вым	вярбо́вай вярбо́ваю	вярбо́вым	вярбо́вымі
М.	вярбо́вым	вярбо́вай	вярбо́вым	вярбо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вярбо́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

вярбо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum