вяндля́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяндля́р вяндляры́
Р. вяндляра́ вяндляро́ў
Д. вяндляру́ вяндляра́м
В. вяндляра́ вяндляро́ў
Т. вяндляро́м вяндляра́мі
М. вяндляру́ вяндляра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)