вяндля́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вяндля́р | вяндляры́ | |
| вяндляра́ | вяндляро́ў | |
| вяндляру́ | вяндляра́м | |
| вяндляра́ | вяндляро́ў | |
| вяндляро́м | вяндляра́мі | |
| вяндляру́ | вяндляра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)