вяндлі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. вяндлі́нка
Р. вяндлі́нкі
Д. вяндлі́нцы
В. вяндлі́нку
Т. вяндлі́нкай
вяндлі́нкаю
М. вяндлі́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)