вяне́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вяне́ц вянцы́
Р. вянца́ вянцо́ў
Д. вянцу́ вянца́м
В. вяне́ц вянцы́
Т. вянцо́м вянца́мі
М. вянцы́ вянца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)