Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

невару́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. невару́шаны невару́шаная невару́шанае невару́шаныя
Р. невару́шанага невару́шанай
невару́шанае
невару́шанага невару́шаных
Д. невару́шанаму невару́шанай невару́шанаму невару́шаным
В. невару́шаны (неадуш.)
невару́шанага (адуш.)
невару́шаную невару́шанае невару́шаныя (неадуш.)
невару́шаных (адуш.)
Т. невару́шаным невару́шанай
невару́шанаю
невару́шаным невару́шанымі
М. невару́шаным невару́шанай невару́шаным невару́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

невару́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. невару́шаны невару́шаная невару́шанае невару́шаныя
Р. невару́шанага невару́шанай
невару́шанае
невару́шанага невару́шаных
Д. невару́шанаму невару́шанай невару́шанаму невару́шаным
В. невару́шаны (неадуш.)
невару́шанага (адуш.)
невару́шаную невару́шанае невару́шаныя (неадуш.)
невару́шаных (адуш.)
Т. невару́шаным невару́шанай
невару́шанаю
невару́шаным невару́шанымі
М. невару́шаным невару́шанай невару́шаным невару́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

Невашо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Невашо́ўшчына
Р. Невашо́ўшчыны
Д. Невашо́ўшчыне
В. Невашо́ўшчыну
Т. Невашо́ўшчынай
Невашо́ўшчынаю
М. Невашо́ўшчыне

неваю́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неваю́ючы неваю́ючая неваю́ючае неваю́ючыя
Р. неваю́ючага неваю́ючай неваю́ючага неваю́ючых
Д. неваю́ючаму неваю́ючай неваю́ючаму неваю́ючым
В. неваю́ючага неваю́ючую неваю́ючае неваю́ючыя
Т. неваю́ючым неваю́ючай
неваю́ючаю
неваю́ючым неваю́ючымі
М. неваю́ючым неваю́ючай неваю́ючым неваю́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

неваю́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неваю́ючы неваю́ючая неваю́ючае неваю́ючыя
Р. неваю́ючага неваю́ючай неваю́ючага неваю́ючых
Д. неваю́ючаму неваю́ючай неваю́ючаму неваю́ючым
В. неваю́ючага неваю́ючую неваю́ючае неваю́ючыя
Т. неваю́ючым неваю́ючай
неваю́ючаю
неваю́ючым неваю́ючымі
М. неваю́ючым неваю́ючай неваю́ючым неваю́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

неваяўні́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
неваяўні́ча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

неваяўні́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неваяўні́чы неваяўні́чая неваяўні́чае неваяўні́чыя
Р. неваяўні́чага неваяўні́чай
неваяўні́чае
неваяўні́чага неваяўні́чых
Д. неваяўні́чаму неваяўні́чай неваяўні́чаму неваяўні́чым
В. неваяўні́чы (неадуш.)
неваяўні́чага (адуш.)
неваяўні́чую неваяўні́чае неваяўні́чыя (неадуш.)
неваяўні́чых (адуш.)
Т. неваяўні́чым неваяўні́чай
неваяўні́чаю
неваяўні́чым неваяўні́чымі
М. неваяўні́чым неваяўні́чай неваяўні́чым неваяўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Не́вель

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Не́вель
Р. Не́веля
Д. Не́велю
В. Не́вель
Т. Не́велем
М. Не́велі

не́вельскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. не́вельскі не́вельская не́вельскае не́вельскія
Р. не́вельскага не́вельскай
не́вельскае
не́вельскага не́вельскіх
Д. не́вельскаму не́вельскай не́вельскаму не́вельскім
В. не́вельскі (неадуш.)
не́вельскага (адуш.)
не́вельскую не́вельскае не́вельскія (неадуш.)
не́вельскіх (адуш.)
Т. не́вельскім не́вельскай
не́вельскаю
не́вельскім не́вельскімі
М. не́вельскім не́вельскай не́вельскім не́вельскіх

Крыніцы: piskunou2012.

невераго́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
невераго́дна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.