неваяўні́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неваяўні́чы неваяўні́чая неваяўні́чае неваяўні́чыя
Р. неваяўні́чага неваяўні́чай
неваяўні́чае		 неваяўні́чага неваяўні́чых
Д. неваяўні́чаму неваяўні́чай неваяўні́чаму неваяўні́чым
В. неваяўні́чы (неадуш.)
неваяўні́чага (адуш.)		 неваяўні́чую неваяўні́чае неваяўні́чыя (неадуш.)
неваяўні́чых (адуш.)
Т. неваяўні́чым неваяўні́чай
неваяўні́чаю		 неваяўні́чым неваяўні́чымі
М. неваяўні́чым неваяўні́чай неваяўні́чым неваяўні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)