парахма́нець
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | парахма́нею | парахма́неем | 
		
		
			| 2-я ас. | парахма́нееш | парахма́нееце | 
		
		
			| 3-я ас. | парахма́нее | парахма́неюць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | парахма́неў | парахма́нелі | 
		
			| ж. | парахма́нела | 
		
			| н. | парахма́нела | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | парахма́неўшы | 
		
Іншыя варыянты:
	
		парахмане́ць.
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
парахмане́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | парахмане́ю | парахмане́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | парахмане́еш | парахмане́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | парахмане́е | парахмане́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | парахмане́ў | парахмане́лі | 
		
			| ж. | парахмане́ла | 
		
			| н. | парахмане́ла | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | парахмане́ўшы | 
		
Іншыя варыянты:
	
		парахма́нець.
Крыніцы:
	
		krapivabr2012.
парахне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | парахне́нне | 
		
			| Р. | парахне́ння | 
		
			| Д. | парахне́нню | 
		
			| В. | парахне́нне | 
		
			| Т. | парахне́ннем | 
		
			| М. | парахне́нні | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
парахне́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | - | - | 
		
		
			| 2-я ас. | - | - | 
		
		
			| 3-я ас. | парахне́е | парахне́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | парахне́ў | парахне́лі | 
		
			| ж. | парахне́ла | 
		
			| н. | парахне́ла | 
	
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
парахня́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | парахня́ | 
		
			| Р. | парахні́ | 
		
			| Д. | парахні́ | 
		
			| В. | парахню́ | 
		
			| Т. | парахнёй парахнёю
 | 
		
			| М. | парахні́ | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
парахня́вы
прыметнік, якасны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | парахня́вы | парахня́вая | парахня́вае | парахня́выя | 
		
			| Р. | парахня́вага | парахня́вай парахня́вае
 | парахня́вага | парахня́вых | 
		
			| Д. | парахня́ваму | парахня́вай | парахня́ваму | парахня́вым | 
		
			| В. | парахня́вы (неадуш.) парахня́вага (адуш.)
 | парахня́вую | парахня́вае | парахня́выя (неадуш.) парахня́вых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | парахня́вым | парахня́вай парахня́ваю
 | парахня́вым | парахня́вымі | 
		
			| М. | парахня́вым | парахня́вай | парахня́вым | парахня́вых | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
парахо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | парахо́д | парахо́ды | 
		
			| Р. | парахо́да | парахо́даў | 
		
			| Д. | парахо́ду | парахо́дам | 
		
			| В. | парахо́д | парахо́ды | 
		
			| Т. | парахо́дам | парахо́дамі | 
		
			| М. | парахо́дзе | парахо́дах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
параходабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | параходабудава́нне | 
		
			| Р. | параходабудава́ння | 
		
			| Д. | параходабудава́нню | 
		
			| В. | параходабудава́нне | 
		
			| Т. | параходабудава́ннем | 
		
			| М. | параходабудава́нні | 
		
Крыніцы:
	
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012.
парахо́дзік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | парахо́дзік | парахо́дзікі | 
		
			| Р. | парахо́дзіка | парахо́дзікаў | 
		
			| Д. | парахо́дзіку | парахо́дзікам | 
		
			| В. | парахо́дзік | парахо́дзікі | 
		
			| Т. | парахо́дзікам | парахо́дзікамі | 
		
			| М. | парахо́дзіку | парахо́дзіках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
парахо́дны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | парахо́дны | парахо́дная | парахо́днае | парахо́дныя | 
		
			| Р. | парахо́днага | парахо́днай парахо́днае
 | парахо́днага | парахо́дных | 
		
			| Д. | парахо́днаму | парахо́днай | парахо́днаму | парахо́дным | 
		
			| В. | парахо́дны (неадуш.) парахо́днага (адуш.)
 | парахо́дную | парахо́днае | парахо́дныя (неадуш.) парахо́дных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | парахо́дным | парахо́днай парахо́днаю
 | парахо́дным | парахо́днымі | 
		
			| М. | парахо́дным | парахо́днай | парахо́дным | парахо́дных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.