Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

узру́чніць

‘зрабіць што-небудзь зручнейшым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́чню узру́чнім
2-я ас. узру́чніш узру́чніце
3-я ас. узру́чніць узру́чняць
Прошлы час
м. узру́чніў узру́чнілі
ж. узру́чніла
н. узру́чніла
Загадны лад
2-я ас. узру́чні узру́чніце
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́чніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узручня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узручня́ецца узручня́юцца
Прошлы час
м. узручня́ўся узручня́ліся
ж. узручня́лася
н. узручня́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час узручня́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

узручня́ць

‘рабіць што-небудзь зручнейшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узручня́ю узручня́ем
2-я ас. узручня́еш узручня́еце
3-я ас. узручня́е узручня́юць
Прошлы час
м. узручня́ў узручня́лі
ж. узручня́ла
н. узручня́ла
Загадны лад
2-я ас. узручня́й узручня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узручня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

узруша́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узруша́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

узруша́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узруша́льнасць
Р. узруша́льнасці
Д. узруша́льнасці
В. узруша́льнасць
Т. узруша́льнасцю
М. узруша́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

узруша́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узруша́льнік узруша́льнікі
Р. узруша́льніка узруша́льнікаў
Д. узруша́льніку узруша́льнікам
В. узруша́льніка узруша́льнікаў
Т. узруша́льнікам узруша́льнікамі
М. узруша́льніку узруша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

узруша́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узруша́льны узруша́льная узруша́льнае узруша́льныя
Р. узруша́льнага узруша́льнай
узруша́льнае
узруша́льнага узруша́льных
Д. узруша́льнаму узруша́льнай узруша́льнаму узруша́льным
В. узруша́льны (неадуш.)
узруша́льнага (адуш.)
узруша́льную узруша́льнае узруша́льныя (неадуш.)
узруша́льных (адуш.)
Т. узруша́льным узруша́льнай
узруша́льнаю
узруша́льным узруша́льнымі
М. узруша́льным узруша́льнай узруша́льным узруша́льных

Крыніцы: piskunou2012.

узру́шана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узру́шана узру́шаней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

узру́шанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узру́шанасць
Р. узру́шанасці
Д. узру́шанасці
В. узру́шанасць
Т. узру́шанасцю
М. узру́шанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узру́шана-ліры́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узру́шана-ліры́чны узру́шана-ліры́чная узру́шана-ліры́чнае узру́шана-ліры́чныя
Р. узру́шана-ліры́чнага узру́шана-ліры́чнай
узру́шана-ліры́чнае
узру́шана-ліры́чнага узру́шана-ліры́чных
Д. узру́шана-ліры́чнаму узру́шана-ліры́чнай узру́шана-ліры́чнаму узру́шана-ліры́чным
В. узру́шана-ліры́чны (неадуш.)
узру́шана-ліры́чнага (адуш.)
узру́шана-ліры́чную узру́шана-ліры́чнае узру́шана-ліры́чныя (неадуш.)
узру́шана-ліры́чных (адуш.)
Т. узру́шана-ліры́чным узру́шана-ліры́чнай
узру́шана-ліры́чнаю
узру́шана-ліры́чным узру́шана-ліры́чнымі
М. узру́шана-ліры́чным узру́шана-ліры́чнай узру́шана-ліры́чным узру́шана-ліры́чных

Крыніцы: piskunou2012.