Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгджзклмотхцшыэ

і́рмас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. і́рмас
Р. і́рмаса
Д. і́рмасу
В. і́рмас
Т. і́рмасам
М. і́рмасе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

іроікамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іроікамі́чны іроікамі́чная іроікамі́чнае іроікамі́чныя
Р. іроікамі́чнага іроікамі́чнай
іроікамі́чнае		 іроікамі́чнага іроікамі́чных
Д. іроікамі́чнаму іроікамі́чнай іроікамі́чнаму іроікамі́чным
В. іроікамі́чны (неадуш.)
іроікамі́чнага (адуш.)		 іроікамі́чную іроікамі́чнае іроікамі́чныя (неадуш.)
іроікамі́чных (адуш.)
Т. іроікамі́чным іроікамі́чнай
іроікамі́чнаю		 іроікамі́чным іроікамі́чнымі
М. іроікамі́чным іроікамі́чнай іроікамі́чным іроікамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

іро́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іро́нік іро́нікі
Р. іро́ніка іро́нікаў
Д. іро́ніку іро́нікам
В. іро́ніка іро́нікаў
Т. іро́нікам іро́нікамі
М. іро́ніку іро́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

іро́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іро́нія іро́ніі
Р. іро́ніі іро́ній
Д. іро́ніі іро́ніям
В. іро́нію іро́ніі
Т. іро́ніяй
іро́ніяю		 іро́ніямі
М. іро́ніі іро́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ірты́ш

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ірты́ш
Р. Іртыша́
Д. Іртышу́
В. Ірты́ш
Т. Іртышо́м
М. Іртышу́

ірты́шскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірты́шскі ірты́шская ірты́шскае ірты́шскія
Р. ірты́шскага ірты́шскай
ірты́шскае		 ірты́шскага ірты́шскіх
Д. ірты́шскаму ірты́шскай ірты́шскаму ірты́шскім
В. ірты́шскі (неадуш.)
ірты́шскага (адуш.)		 ірты́шскую ірты́шскае ірты́шскія (неадуш.)
ірты́шскіх (адуш.)
Т. ірты́шскім ірты́шскай
ірты́шскаю		 ірты́шскім ірты́шскімі
М. ірты́шскім ірты́шскай ірты́шскім ірты́шскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

і́рха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. і́рха і́рхі
Р. і́рхі і́рхаў
Д. і́рсе і́рхам
В. і́рху і́рхі
Т. і́рхай
і́рхаю		 і́рхамі
М. і́рсе і́рхах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ірхава́ць

‘закладваць у шво ірху; аблямоўваць, абшываць край чаго-небудзь ірхой’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірху́ю ірху́ем
2-я ас. ірху́еш ірху́еце
3-я ас. ірху́е ірху́юць
Прошлы час
м. ірхава́ў ірхава́лі
ж. ірхава́ла
н. ірхава́ла
Загадны лад
2-я ас. ірху́й ірху́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірху́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ірці́шчава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ірці́шчава
Р. Ірці́шчава
Д. Ірці́шчаву
В. Ірці́шчава
Т. Ірці́шчавам
М. Ірці́шчаве

і́ршыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. і́ршу і́ршым
2-я ас. і́ршыш і́ршыце
3-я ас. і́ршыць і́ршаць
Прошлы час
м. і́ршыў і́ршылі
ж. і́ршыла
н. і́ршыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час і́ршачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.