імпрэгнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
імпрэгну́ецца |
імпрэгну́юцца |
Прошлы час |
м. |
імпрэгнава́ўся |
імпрэгнава́ліся |
ж. |
імпрэгнава́лася |
н. |
імпрэгнава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імпрэгну́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгнава́ць
‘прамочваць, насычаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
імпрэгну́ю |
імпрэгну́ем |
2-я ас. |
імпрэгну́еш |
імпрэгну́еце |
3-я ас. |
імпрэгну́е |
імпрэгну́юць |
Прошлы час |
м. |
імпрэгнава́ў |
імпрэгнава́лі |
ж. |
імпрэгнава́ла |
н. |
імпрэгнава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
імпрэгну́й |
імпрэгну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
імпрэгну́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэгна́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпрэгна́цыя |
Р. |
імпрэгна́цыі |
Д. |
імпрэгна́цыі |
В. |
імпрэгна́цыю |
Т. |
імпрэгна́цыяй імпрэгна́цыяю |
М. |
імпрэгна́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
імпрэ́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпрэ́за |
імпрэ́зы |
Р. |
імпрэ́зы |
імпрэ́з |
Д. |
імпрэ́зе |
імпрэ́зам |
В. |
імпрэ́зу |
імпрэ́зы |
Т. |
імпрэ́зай імпрэ́заю |
імпрэ́замі |
М. |
імпрэ́зе |
імпрэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
імпрэса́рыа
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
імпрэса́рыа |
Р. |
імпрэса́рыа |
Д. |
імпрэса́рыа |
В. |
імпрэса́рыа |
Т. |
імпрэса́рыа |
М. |
імпрэса́рыа |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
імпрэ́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпрэ́сія |
імпрэ́сіі |
Р. |
імпрэ́сіі |
імпрэ́сій |
Д. |
імпрэ́сіі |
імпрэ́сіям |
В. |
імпрэ́сію |
імпрэ́сіі |
Т. |
імпрэ́сіяй імпрэ́сіяю |
імпрэ́сіямі |
М. |
імпрэ́сіі |
імпрэ́сіях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
імпрэсіяні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
імпрэсіяні́зм |
Р. |
імпрэсіяні́зму |
Д. |
імпрэсіяні́зму |
В. |
імпрэсіяні́зм |
Т. |
імпрэсіяні́змам |
М. |
імпрэсіяні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпрэсіяні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпрэсіяні́ст |
імпрэсіяні́сты |
Р. |
імпрэсіяні́ста |
імпрэсіяні́стаў |
Д. |
імпрэсіяні́сту |
імпрэсіяні́стам |
В. |
імпрэсіяні́ста |
імпрэсіяні́стаў |
Т. |
імпрэсіяні́стам |
імпрэсіяні́стамі |
М. |
імпрэсіяні́сце |
імпрэсіяні́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпрэсіяні́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
імпрэсіяні́стка |
імпрэсіяні́сткі |
Р. |
імпрэсіяні́сткі |
імпрэсіяні́стак |
Д. |
імпрэсіяні́стцы |
імпрэсіяні́сткам |
В. |
імпрэсіяні́стку |
імпрэсіяні́стак |
Т. |
імпрэсіяні́сткай імпрэсіяні́сткаю |
імпрэсіяні́сткамі |
М. |
імпрэсіяні́стцы |
імпрэсіяні́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імпрэсіяністы́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
імпрэсіяністы́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.