і́мідж-прае́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
і́мідж-прае́кт |
і́мідж-прае́кты |
| Р. |
і́мідж-прае́кта |
і́мідж-прае́ктаў |
| Д. |
і́мідж-прае́кту |
і́мідж-прае́ктам |
| В. |
і́мідж-прае́кт |
і́мідж-прае́кты |
| Т. |
і́мідж-прае́ктам |
і́мідж-прае́ктамі |
| М. |
і́мідж-прае́кце |
і́мідж-прае́ктах |
Крыніцы:
piskunou2012.
і́мідж-трансфе́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
і́мідж-трансфе́р |
| Р. |
і́мідж-трансфе́ру |
| Д. |
і́мідж-трансфе́ру |
| В. |
і́мідж-трансфе́р |
| Т. |
і́мідж-трансфе́рам |
| М. |
і́мідж-трансфе́ры |
Крыніцы:
piskunou2012.
імітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
імітава́нне |
| Р. |
імітава́ння |
| Д. |
імітава́нню |
| В. |
імітава́нне |
| Т. |
імітава́ннем |
| М. |
імітава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
імітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
імітава́ны |
імітава́ная |
імітава́нае |
імітава́ныя |
| Р. |
імітава́нага |
імітава́най імітава́нае |
імітава́нага |
імітава́ных |
| Д. |
імітава́наму |
імітава́най |
імітава́наму |
імітава́ным |
| В. |
імітава́ны (неадуш.) імітава́нага (адуш.) |
імітава́ную |
імітава́нае |
імітава́ныя (неадуш.) імітава́ных (адуш.) |
| Т. |
імітава́ным |
імітава́най імітава́наю |
імітава́ным |
імітава́нымі |
| М. |
імітава́ным |
імітава́най |
імітава́ным |
імітава́ных |
Кароткая форма: імітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
імітава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
іміту́ецца |
іміту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
імітава́ўся |
імітава́ліся |
| ж. |
імітава́лася |
| н. |
імітава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
імітава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
іміту́ю |
іміту́ем |
| 2-я ас. |
іміту́еш |
іміту́еце |
| 3-я ас. |
іміту́е |
іміту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
імітава́ў |
імітава́лі |
| ж. |
імітава́ла |
| н. |
імітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
іміту́й |
іміту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
іміту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іміта́тар
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іміта́тар |
іміта́тары |
| Р. |
іміта́тара |
іміта́тараў |
| Д. |
іміта́тару |
іміта́тарам |
| В. |
іміта́тара |
іміта́тараў |
| Т. |
іміта́тарам |
іміта́тарамі |
| М. |
іміта́тару |
іміта́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
іміта́тар
‘прадмет’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іміта́тар |
іміта́тары |
| Р. |
іміта́тара |
іміта́тараў |
| Д. |
іміта́тару |
іміта́тарам |
| В. |
іміта́тар |
іміта́тары |
| Т. |
іміта́тарам |
іміта́тарамі |
| М. |
іміта́тары |
іміта́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012.