Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аоуыэ

шчарбле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчарбле́нне шчарбле́нні
Р. шчарбле́ння шчарбле́нняў
Д. шчарбле́нню шчарбле́нням
В. шчарбле́нне шчарбле́нні
Т. шчарбле́ннем шчарбле́ннямі
М. шчарбле́нні шчарбле́ннях

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Шчарбо́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчарбо́вічы
Р. Шчарбо́віч
Шчарбо́вічаў
Д. Шчарбо́вічам
В. Шчарбо́вічы
Т. Шчарбо́вічамі
М. Шчарбо́вічах

Шчарбы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчарбы́
Р. Шчарбо́ў
Д. Шчарба́м
В. Шчарбы́
Т. Шчарба́мі
М. Шчарба́х

Шча́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шча́рка
Р. Шча́ркі
Д. Шча́рцы
В. Шча́рку
Т. Шча́ркай
Шча́ркаю
М. Шча́рцы

Шчарчо́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шчарчо́ва
Р. Шчарчо́ва
Д. Шчарчо́ву
В. Шчарчо́ва
Т. Шчарчо́вам
М. Шчарчо́ве

шчарчо́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчарчо́ўскі шчарчо́ўская шчарчо́ўскае шчарчо́ўскія
Р. шчарчо́ўскага шчарчо́ўскай
шчарчо́ўскае		 шчарчо́ўскага шчарчо́ўскіх
Д. шчарчо́ўскаму шчарчо́ўскай шчарчо́ўскаму шчарчо́ўскім
В. шчарчо́ўскі (неадуш.)
шчарчо́ўскага (адуш.)		 шчарчо́ўскую шчарчо́ўскае шчарчо́ўскія (неадуш.)
шчарчо́ўскіх (адуш.)
Т. шчарчо́ўскім шчарчо́ўскай
шчарчо́ўскаю		 шчарчо́ўскім шчарчо́ўскімі
М. шчарчо́ўскім шчарчо́ўскай шчарчо́ўскім шчарчо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

шча́рынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шча́рынскі шча́рынская шча́рынскае шча́рынскія
Р. шча́рынскага шча́рынскай
шча́рынскае		 шча́рынскага шча́рынскіх
Д. шча́рынскаму шча́рынскай шча́рынскаму шча́рынскім
В. шча́рынскі (неадуш.)
шча́рынскага (адуш.)		 шча́рынскую шча́рынскае шча́рынскія (неадуш.)
шча́рынскіх (адуш.)
Т. шча́рынскім шча́рынскай
шча́рынскаю		 шча́рынскім шча́рынскімі
М. шча́рынскім шча́рынскай шча́рынскім шча́рынскіх

Крыніцы: piskunou2012.

шчаслі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шчаслі́ва шчаслі́вей найшчасліве́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шчаслі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шчаслі́васць
Р. шчаслі́васці
Д. шчаслі́васці
В. шчаслі́васць
Т. шчаслі́васцю
М. шчаслі́васці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шчасліве́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчасліве́йшы шчасліве́йшая шчасліве́йшае шчасліве́йшыя
Р. шчасліве́йшага шчасліве́йшай
шчасліве́йшае		 шчасліве́йшага шчасліве́йшых
Д. шчасліве́йшаму шчасліве́йшай шчасліве́йшаму шчасліве́йшым
В. шчасліве́йшы (неадуш.)
шчасліве́йшага (адуш.)		 шчасліве́йшую шчасліве́йшае шчасліве́йшыя (неадуш.)
шчасліве́йшых (адуш.)
Т. шчасліве́йшым шчасліве́йшай
шчасліве́йшаю		 шчасліве́йшым шчасліве́йшымі
М. шчасліве́йшым шчасліве́йшай шчасліве́йшым шчасліве́йшых

Крыніцы: piskunou2012.