шчарбле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
шчарбле́нне | шчарбле́нні | |
шчарбле́ння | шчарбле́нняў | |
шчарбле́нню | шчарбле́нням | |
шчарбле́нне | шчарбле́нні | |
шчарбле́ннем | шчарбле́ннямі | |
шчарбле́нні | шчарбле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)