Шаркі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шаркі́ | |
| Шарко́ў | |
| Шарка́м | |
| Шаркі́ | |
| Шарка́мі | |
| Шарка́х |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
СкарачэнніШа́ркішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ша́ркішкі | |
| Ша́ркішак Ша́ркішкаў |
|
| Ша́ркішкам | |
| Ша́ркішкі | |
| Ша́ркішкамі | |
| Ша́ркішках |
Шаркі́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шаркі́шкі | |
| Шаркі́шак Шаркі́шкаў |
|
| Шаркі́шкам | |
| Шаркі́шкі | |
| Шаркі́шкамі | |
| Шаркі́шках |
ша́ркнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ша́ркну | ша́ркнем | |
| ша́ркнеш | ша́ркнеце | |
| ша́ркне | ша́ркнуць | |
| Прошлы час | ||
| ша́ркнуў | ша́ркнулі | |
| ша́ркнула | ||
| ша́ркнула | ||
| Загадны лад | ||
| ша́ркні | ша́ркніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ша́ркнуўшы | ||
Крыніцы:
Шарко́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Шарко́ўка | |
| Шарко́ўкі | |
| Шарко́ўцы | |
| Шарко́ўку | |
| Шарко́ўкай Шарко́ўкаю |
|
| Шарко́ўцы |
шарко́ўшчынскі
прыметнік, адносны
| шарко́ўшчынскі | шарко́ўшчынская | шарко́ўшчынскае | шарко́ўшчынскія | |
| шарко́ўшчынскага | шарко́ўшчынскай | шарко́ўшчынскага | шарко́ўшчынскіх | |
| шарко́ўшчынскаму | шарко́ўшчынскай | шарко́ўшчынскаму | шарко́ўшчынскім | |
| шарко́ўшчынскі | шарко́ўшчынскую | шарко́ўшчынскае | шарко́ўшчынскія | |
| шарко́ўшчынскім | шарко́ўшчынскай шарко́ўшчынскаю |
шарко́ўшчынскім | шарко́ўшчынскімі | |
| шарко́ўшчынскім | шарко́ўшчынскай | шарко́ўшчынскім | шарко́ўшчынскіх | |
Крыніцы:
шарку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шарку́н | шаркуны́ | |
| шаркуна́ | шаркуно́ў | |
| шаркуну́ | шаркуна́м | |
| шаркуна́ | шаркуно́ў | |
| шаркуно́м | шаркуна́мі | |
| шаркуне́ | шаркуна́х |
Крыніцы:
Шаркуці́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Шаркуці́ | |
| Шаркуцё́ў | |
| Шаркуця́м | |
| Шаркуці́ | |
| Шаркуця́мі | |
| Шаркуця́х |
шарлата́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шарлата́н | шарлата́ны | |
| шарлата́на | шарлата́наў | |
| шарлата́ну | шарлата́нам | |
| шарлата́на | шарлата́наў | |
| шарлата́нам | шарлата́намі | |
| шарлата́не | шарлата́нах |
Крыніцы:
шарлата́ніць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шарлата́ню | шарлата́нім | |
| шарлата́ніш | шарлата́ніце | |
| шарлата́ніць | шарлата́няць | |
| Прошлы час | ||
| шарлата́ніў | шарлата́нілі | |
| шарлата́ніла | ||
| шарлата́ніла | ||
| Загадны лад | ||
| шарлата́нь | шарлата́ньце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шарлата́нячы | ||
Крыніцы: