шарку́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шарку́н | шаркуны́ | |
| шаркуна́ | шаркуно́ў | |
| шаркуну́ | шаркуна́м | |
| шаркуна́ | шаркуно́ў | |
| шаркуно́м | шаркуна́мі | |
| шаркуне́ | шаркуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)