шарку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шарку́н шаркуны́
Р. шаркуна́ шаркуно́ў
Д. шаркуну́ шаркуна́м
В. шаркуна́ шаркуно́ў
Т. шаркуно́м шаркуна́мі
М. шаркуне́ шаркуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)