Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

таўталагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таўталагі́чны таўталагі́чная таўталагі́чнае таўталагі́чныя
Р. таўталагі́чнага таўталагі́чнай
таўталагі́чнае
таўталагі́чнага таўталагі́чных
Д. таўталагі́чнаму таўталагі́чнай таўталагі́чнаму таўталагі́чным
В. таўталагі́чны (неадуш.)
таўталагі́чнага (адуш.)
таўталагі́чную таўталагі́чнае таўталагі́чныя (неадуш.)
таўталагі́чных (адуш.)
Т. таўталагі́чным таўталагі́чнай
таўталагі́чнаю
таўталагі́чным таўталагі́чнымі
М. таўталагі́чным таўталагі́чнай таўталагі́чным таўталагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўтало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўтало́гія
Р. таўтало́гіі
Д. таўтало́гіі
В. таўтало́гію
Т. таўтало́гіяй
таўтало́гіяю
М. таўтало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўтаме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. таўтаме́рны таўтаме́рная таўтаме́рнае таўтаме́рныя
Р. таўтаме́рнага таўтаме́рнай
таўтаме́рнае
таўтаме́рнага таўтаме́рных
Д. таўтаме́рнаму таўтаме́рнай таўтаме́рнаму таўтаме́рным
В. таўтаме́рны (неадуш.)
таўтаме́рнага (адуш.)
таўтаме́рную таўтаме́рнае таўтаме́рныя (неадуш.)
таўтаме́рных (адуш.)
Т. таўтаме́рным таўтаме́рнай
таўтаме́рнаю
таўтаме́рным таўтаме́рнымі
М. таўтаме́рным таўтаме́рнай таўтаме́рным таўтаме́рных

Крыніцы: piskunou2012.

таўтамеры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўтамеры́я
Р. таўтамеры́і
Д. таўтамеры́і
В. таўтамеры́ю
Т. таўтамеры́яй
таўтамеры́яю
М. таўтамеры́і

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Таўтыві́л

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Таўтыві́л Таўтыві́лы
Р. Таўтыві́ла Таўтыві́лаў
Д. Таўтыві́лу Таўтыві́лам
В. Таўтыві́ла Таўтыві́лаў
Т. Таўтыві́лам Таўтыві́ламі
М. Таўтыві́ле Таўтыві́лах

Таўтыві́лас

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Таўтыві́лас Таўтыві́ласы
Р. Таўтыві́ласа Таўтыві́ласаў
Д. Таўтыві́ласу Таўтыві́ласам
В. Таўтыві́ласа Таўтыві́ласаў
Т. Таўтыві́ласам Таўтыві́ласамі
М. Таўтыві́ласе Таўтыві́ласах

таўхані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўхані́на
Р. таўхані́ны
Д. таўхані́не
В. таўхані́ну
Т. таўхані́най
таўхані́наю
М. таўхані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўха́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. таўха́нне
Р. таўха́ння
Д. таўха́нню
В. таўха́нне
Т. таўха́ннем
М. таўха́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

таўхану́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таўхану́ся таўханё́мся
2-я ас. таўхане́шся таўханяце́ся
3-я ас. таўхане́цца таўхану́цца
Прошлы час
м. таўхану́ўся таўхану́ліся
ж. таўхану́лася
н. таўхану́лася
Загадны лад
2-я ас. таўхані́ся таўхані́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час таўхану́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

таўхану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таўхану́ таўханё́м
2-я ас. таўхане́ш таўханяце́
3-я ас. таўхане́ таўхану́ць
Прошлы час
м. таўхану́ў таўхану́лі
ж. таўхану́ла
н. таўхану́ла
Загадны лад
2-я ас. таўхані́ таўхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час таўхану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.