спрамі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрамлю́ |
спра́мім |
2-я ас. |
спра́міш |
спра́міце |
3-я ас. |
спра́міць |
спра́мяць |
Прошлы час |
м. |
спрамі́ў |
спрамі́лі |
ж. |
спрамі́ла |
н. |
спрамі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрамі́ |
спрамі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спрамі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спрамле́нне |
Р. |
спрамле́ння |
Д. |
спрамле́нню |
В. |
спрамле́нне |
Т. |
спрамле́ннем |
М. |
спрамле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
спра́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спра́млены |
спра́мленая |
спра́мленае |
спра́мленыя |
Р. |
спра́мленага |
спра́мленай спра́мленае |
спра́мленага |
спра́мленых |
Д. |
спра́мленаму |
спра́мленай |
спра́мленаму |
спра́мленым |
В. |
спра́млены (неадуш.) спра́мленага (адуш.) |
спра́мленую |
спра́мленае |
спра́мленыя (неадуш.) спра́мленых (адуш.) |
Т. |
спра́мленым |
спра́мленай спра́мленаю |
спра́мленым |
спра́мленымі |
М. |
спра́мленым |
спра́мленай |
спра́мленым |
спра́мленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрамлё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спрамлё́ны |
спрамлё́ная |
спрамлё́нае |
спрамлё́ныя |
Р. |
спрамлё́нага |
спрамлё́най спрамлё́нае |
спрамлё́нага |
спрамлё́ных |
Д. |
спрамлё́наму |
спрамлё́най |
спрамлё́наму |
спрамлё́ным |
В. |
спрамлё́ны (неадуш.) спрамлё́нага (адуш.) |
спрамлё́ную |
спрамлё́нае |
спрамлё́ныя (неадуш.) спрамлё́ных (адуш.) |
Т. |
спрамлё́ным |
спрамлё́най спрамлё́наю |
спрамлё́ным |
спрамлё́нымі |
М. |
спрамлё́ным |
спрамлё́най |
спрамлё́ным |
спрамлё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрамля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спрамля́ю |
спрамля́ем |
2-я ас. |
спрамля́еш |
спрамля́еце |
3-я ас. |
спрамля́е |
спрамля́юць |
Прошлы час |
м. |
спрамля́ў |
спрамля́лі |
ж. |
спрамля́ла |
н. |
спрамля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спрамля́й |
спрамля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спрамля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спрамяне́нне |
Р. |
спрамяне́ння |
Д. |
спрамяне́нню |
В. |
спрамяне́нне |
Т. |
спрамяне́ннем |
М. |
спрамяне́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спрамяні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
спраме́ніцца |
спраме́няцца |
Прошлы час |
м. |
спрамяні́ўся |
спрамяні́ліся |
ж. |
спрамяні́лася |
н. |
спрамяні́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.