спрамяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| спрамяне́нне | |
| спрамяне́ння | |
| спрамяне́нню | |
| спрамяне́нне | |
| спрамяне́ннем | |
| спрамяне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)