спрамі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спрамлю́ спра́мім
2-я ас. спра́міш спра́міце
3-я ас. спра́міць спра́мяць
Прошлы час
м. спрамі́ў спрамі́лі
ж. спрамі́ла
н. спрамі́ла
Загадны лад
2-я ас. спрамі́ спрамі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час спрамі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)