Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоя

святлачу́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. святлачу́ласць
Р. святлачу́ласці
Д. святлачу́ласці
В. святлачу́ласць
Т. святлачу́ласцю
М. святлачу́ласці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

святлачу́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святлачу́лы святлачу́лая святлачу́лае святлачу́лыя
Р. святлачу́лага святлачу́лай
святлачу́лае		 святлачу́лага святлачу́лых
Д. святлачу́ламу святлачу́лай святлачу́ламу святлачу́лым
В. святлачу́лы
святлачу́лага		 святлачу́лую святлачу́лае святлачу́лыя
Т. святлачу́лым святлачу́лай
святлачу́лаю		 святлачу́лым святлачу́лымі
М. святлачу́лым святлачу́лай святлачу́лым святлачу́лых

Крыніцы: tsbm1984.

святле́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святле́йшы святле́йшая святле́йшае святле́йшыя
Р. святле́йшага святле́йшай
святле́йшае		 святле́йшага святле́йшых
Д. святле́йшаму святле́йшай святле́йшаму святле́йшым
В. святле́йшы (неадуш.)
святле́йшага (адуш.)		 святле́йшую святле́йшае святле́йшыя (неадуш.)
святле́йшых (адуш.)
Т. святле́йшым святле́йшай
святле́йшаю		 святле́йшым святле́йшымі
М. святле́йшым святле́йшай святле́йшым святле́йшых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

святле́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. святле́ецца святле́юцца
Прошлы час
м. святле́ўся святле́ліся
ж. святле́лася
н. святле́лася

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

святле́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. святле́е святле́юць
Прошлы час
м. святле́ў святле́лі
ж. святле́ла
н. святле́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

святліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
святліва - -

святлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святлі́вы святлі́вая святлі́вае святлі́выя
Р. святлі́вага святлі́вай
святлі́вае		 святлі́вага святлі́вых
Д. святлі́ваму святлі́вай святлі́ваму святлі́вым
В. святлі́вы (неадуш.)
святлі́вага (адуш.)		 святлі́вую святлі́вае святлі́выя (неадуш.)
святлі́вых (адуш.)
Т. святлі́вым святлі́вай
святлі́ваю		 святлі́вым святлі́вымі
М. святлі́вым святлі́вай святлі́вым святлі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

святлі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. святлі́на
Р. святлі́ны
Д. святлі́не
В. святлі́ну
Т. святлі́най
святлі́наю
М. святлі́не

Крыніцы: piskunou2012.

святлі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. святлі́нка святлі́нкі
Р. святлі́нкі святлі́нак
Д. святлі́нцы святлі́нкам
В. святлі́нку святлі́нкі
Т. святлі́нкай
святлі́нкаю		 святлі́нкамі
М. святлі́нцы святлі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

святлі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. святлі́сты святлі́стая святлі́стае святлі́стыя
Р. святлі́стага святлі́стай
святлі́стае		 святлі́стага святлі́стых
Д. святлі́стаму святлі́стай святлі́стаму святлі́стым
В. святлі́сты (неадуш.)
святлі́стага (адуш.)		 святлі́стую святлі́стае святлі́стыя (неадуш.)
святлі́стых (адуш.)
Т. святлі́стым святлі́стай
святлі́стаю		 святлі́стым святлі́стымі
М. святлі́стым святлі́стай святлі́стым святлі́стых

Крыніцы: piskunou2012.