разаро́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разаро́ны |
разаро́ная |
разаро́нае |
разаро́ныя |
Р. |
разаро́нага |
разаро́най разаро́нае |
разаро́нага |
разаро́ных |
Д. |
разаро́наму |
разаро́най |
разаро́наму |
разаро́ным |
В. |
разаро́ны (неадуш.) разаро́нага (адуш.) |
разаро́ную |
разаро́нае |
разаро́ныя (неадуш.) разаро́ных (адуш.) |
Т. |
разаро́ным |
разаро́най разаро́наю |
разаро́ным |
разаро́нымі |
М. |
разаро́ным |
разаро́най |
разаро́ным |
разаро́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разаро́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разаро́ны |
разаро́ная |
разаро́нае |
разаро́ныя |
Р. |
разаро́нага |
разаро́най разаро́нае |
разаро́нага |
разаро́ных |
Д. |
разаро́наму |
разаро́най |
разаро́наму |
разаро́ным |
В. |
разаро́ны (неадуш.) разаро́нага (адуш.) |
разаро́ную |
разаро́нае |
разаро́ныя (неадуш.) разаро́ных (адуш.) |
Т. |
разаро́ным |
разаро́най разаро́наю |
разаро́ным |
разаро́нымі |
М. |
разаро́ным |
разаро́най |
разаро́ным |
разаро́ных |
Кароткая форма: разаро́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разархівава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разархівава́нне |
Р. |
разархівава́ння |
Д. |
разархівава́нню |
В. |
разархівава́нне |
Т. |
разархівава́ннем |
М. |
разархівава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разархівава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разархівава́ны |
разархівава́ная |
разархівава́нае |
разархівава́ныя |
Р. |
разархівава́нага |
разархівава́най разархівава́нае |
разархівава́нага |
разархівава́ных |
Д. |
разархівава́наму |
разархівава́най |
разархівава́наму |
разархівава́ным |
В. |
разархівава́ны (неадуш.) разархівава́нага (адуш.) |
разархівава́ную |
разархівава́нае |
разархівава́ныя (неадуш.) разархівава́ных (адуш.) |
Т. |
разархівава́ным |
разархівава́най разархівава́наю |
разархівава́ным |
разархівава́нымі |
М. |
разархівава́ным |
разархівава́най |
разархівава́ным |
разархівава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разархівава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
разархіву́ецца |
разархіву́юцца |
Прошлы час |
м. |
разархівава́ўся |
разархівава́ліся |
ж. |
разархівава́лася |
н. |
разархівава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разархівава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разархівава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разархіву́ю |
разархіву́ем |
2-я ас. |
разархіву́еш |
разархіву́еце |
3-я ас. |
разархіву́е |
разархіву́юць |
Прошлы час |
м. |
разархівава́ў |
разархівава́лі |
ж. |
разархівава́ла |
н. |
разархівава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разархіву́й |
разархіву́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разархівава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разарыентава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разарыентава́ны |
разарыентава́ная |
разарыентава́нае |
разарыентава́ныя |
Р. |
разарыентава́нага |
разарыентава́най разарыентава́нае |
разарыентава́нага |
разарыентава́ных |
Д. |
разарыентава́наму |
разарыентава́най |
разарыентава́наму |
разарыентава́ным |
В. |
разарыентава́ны (неадуш.) разарыентава́нага (адуш.) |
разарыентава́ную |
разарыентава́нае |
разарыентава́ныя (неадуш.) разарыентава́ных (адуш.) |
Т. |
разарыентава́ным |
разарыентава́най разарыентава́наю |
разарыентава́ным |
разарыентава́нымі |
М. |
разарыентава́ным |
разарыентава́най |
разарыентава́ным |
разарыентава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раза́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раза́рый |
раза́рыі |
Р. |
раза́рыя |
раза́рыяў |
Д. |
раза́рыю |
раза́рыям |
В. |
раза́рый |
раза́рыі |
Т. |
раза́рыем |
раза́рыямі |
М. |
раза́рыі |
раза́рыях |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.