параданты́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
параданты́т |
параданты́ты |
Р. |
параданты́ту |
параданты́таў |
Д. |
параданты́ту |
параданты́там |
В. |
параданты́т |
параданты́ты |
Т. |
параданты́там |
параданты́тамі |
М. |
параданты́це |
параданты́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пара́дачак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пара́дачак |
Р. |
пара́дачку |
Д. |
пара́дачку |
В. |
пара́дачак |
Т. |
пара́дачкам |
М. |
пара́дачку |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
пара́дачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пара́дачка |
пара́дачкі |
Р. |
пара́дачкі |
пара́дачак |
Д. |
пара́дачцы |
пара́дачкам |
В. |
пара́дачку |
пара́дачкі |
Т. |
пара́дачкай пара́дачкаю |
пара́дачкамі |
М. |
пара́дачцы |
пара́дачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
параджа́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
параджа́ны пара́джаны |
параджа́ная пара́джаная |
параджа́нае пара́джанае |
параджа́ныя пара́джаныя |
Р. |
параджа́нага пара́джанага |
параджа́най параджа́нае пара́джанай пара́джанае |
параджа́нага пара́джанага |
параджа́ных пара́джаных |
Д. |
параджа́наму пара́джанаму |
параджа́най пара́джанай |
параджа́наму пара́джанаму |
параджа́ным пара́джаным |
В. |
параджа́ны параджа́нага пара́джаны пара́джанага |
параджа́ную пара́джаную |
параджа́нае пара́джанае |
параджа́ныя параджа́ных пара́джаныя пара́джаных |
Т. |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́най параджа́наю пара́джанай пара́джанаю |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́нымі пара́джанымі |
М. |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́най пара́джанай |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́ных пара́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
пара́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пара́джаны |
пара́джаная |
пара́джанае |
пара́джаныя |
Р. |
пара́джанага |
пара́джанай пара́джанае |
пара́джанага |
пара́джаных |
Д. |
пара́джанаму |
пара́джанай |
пара́джанаму |
пара́джаным |
В. |
пара́джаны (неадуш.) пара́джанага (адуш.) |
пара́джаную |
пара́джанае |
пара́джаныя (неадуш.) пара́джаных (адуш.) |
Т. |
пара́джаным |
пара́джанай пара́джанаю |
пара́джаным |
пара́джанымі |
М. |
пара́джаным |
пара́джанай |
пара́джаным |
пара́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
параджа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
параджа́ны пара́джаны |
параджа́ная пара́джаная |
параджа́нае пара́джанае |
параджа́ныя пара́джаныя |
Р. |
параджа́нага пара́джанага |
параджа́най параджа́нае пара́джанай пара́джанае |
параджа́нага пара́джанага |
параджа́ных пара́джаных |
Д. |
параджа́наму пара́джанаму |
параджа́най пара́джанай |
параджа́наму пара́джанаму |
параджа́ным пара́джаным |
В. |
параджа́ны параджа́нага пара́джаны пара́джанага |
параджа́ную пара́джаную |
параджа́нае пара́джанае |
параджа́ныя параджа́ных пара́джаныя пара́джаных |
Т. |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́най параджа́наю пара́джанай пара́джанаю |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́нымі пара́джанымі |
М. |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́най пара́джанай |
параджа́ным пара́джаным |
параджа́ных пара́джаных |
Кароткая форма: параджа́на
пара́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
параджа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
параджа́ецца |
параджа́юцца |
Прошлы час |
м. |
параджа́ўся |
параджа́ліся |
ж. |
параджа́лася |
н. |
параджа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
параджа́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
параджа́ю |
параджа́ем |
2-я ас. |
параджа́еш |
параджа́еце |
3-я ас. |
параджа́е |
параджа́юць |
Прошлы час |
м. |
параджа́ў |
параджа́лі |
ж. |
параджа́ла |
н. |
параджа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
параджа́й |
параджа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
параджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
параджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
параджэ́нне |
Р. |
параджэ́ння |
Д. |
параджэ́нню |
В. |
параджэ́нне |
Т. |
параджэ́ннем |
М. |
параджэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.