ненармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненармава́ны |
ненармава́ная |
ненармава́нае |
ненармава́ныя |
| Р. |
ненармава́нага |
ненармава́най
ненармава́нае |
ненармава́нага |
ненармава́ных |
| Д. |
ненармава́наму |
ненармава́най |
ненармава́наму |
ненармава́ным |
| В. |
ненармава́ны (неадуш.)
ненармава́нага (адуш.) |
ненармава́ную |
ненармава́нае |
ненармава́ныя (неадуш.)
ненармава́ных (адуш.) |
| Т. |
ненармава́ным |
ненармава́най
ненармава́наю |
ненармава́ным |
ненармава́нымі |
| М. |
ненармава́ным |
ненармава́най |
ненармава́ным |
ненармава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
ненарма́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ненарма́льна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ненарма́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ненарма́льнасць |
| Р. |
ненарма́льнасці |
| Д. |
ненарма́льнасці |
| В. |
ненарма́льнасць |
| Т. |
ненарма́льнасцю |
| М. |
ненарма́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ненарма́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненарма́льны |
ненарма́льная |
ненарма́льнае |
ненарма́льныя |
| Р. |
ненарма́льнага |
ненарма́льнай
ненарма́льнае |
ненарма́льнага |
ненарма́льных |
| Д. |
ненарма́льнаму |
ненарма́льнай |
ненарма́льнаму |
ненарма́льным |
| В. |
ненарма́льны (неадуш.)
ненарма́льнага (адуш.) |
ненарма́льную |
ненарма́льнае |
ненарма́льныя (неадуш.)
ненарма́льных (адуш.) |
| Т. |
ненарма́льным |
ненарма́льнай
ненарма́льнаю |
ненарма́льным |
ненарма́льнымі |
| М. |
ненарма́льным |
ненарма́льнай |
ненарма́льным |
ненарма́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ненарма́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненарма́льны |
ненарма́льная |
ненарма́льнае |
ненарма́льныя |
| Р. |
ненарма́льнага |
ненарма́льнай
ненарма́льнае |
ненарма́льнага |
ненарма́льных |
| Д. |
ненарма́льнаму |
ненарма́льнай |
ненарма́льнаму |
ненарма́льным |
| В. |
ненарма́льны (неадуш.)
ненарма́льнага (адуш.) |
ненарма́льную |
ненарма́льнае |
ненарма́льныя (неадуш.)
ненарма́льных (адуш.) |
| Т. |
ненарма́льным |
ненарма́льнай
ненарма́льнаю |
ненарма́льным |
ненарма́льнымі |
| М. |
ненарма́льным |
ненарма́льнай |
ненарма́льным |
ненарма́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ненарматы́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| ненарматы́ўна |
- |
- |
ненарматы́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ненарматы́ўнасць |
ненарматы́ўнасці |
| Р. |
ненарматы́ўнасці |
ненарматы́ўнасцяў
ненарматы́ўнасцей |
| Д. |
ненарматы́ўнасці |
ненарматы́ўнасцям |
| В. |
ненарматы́ўнасць |
ненарматы́ўнасці |
| Т. |
ненарматы́ўнасцю |
ненарматы́ўнасцямі |
| М. |
ненарматы́ўнасці |
ненарматы́ўнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
ненармірава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ненармірава́ны |
ненармірава́ная |
ненармірава́нае |
ненармірава́ныя |
| Р. |
ненармірава́нага |
ненармірава́най
ненармірава́нае |
ненармірава́нага |
ненармірава́ных |
| Д. |
ненармірава́наму |
ненармірава́най |
ненармірава́наму |
ненармірава́ным |
| В. |
ненармірава́ны (неадуш.)
ненармірава́нага (адуш.) |
ненармірава́ную |
ненармірава́нае |
ненармірава́ныя (неадуш.)
ненармірава́ных (адуш.) |
| Т. |
ненармірава́ным |
ненармірава́най
ненармірава́наю |
ненармірава́ным |
ненармірава́нымі |
| М. |
ненармірава́ным |
ненармірава́най |
ненармірава́ным |
ненармірава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.