ненармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
ненармава́ны | ненармава́ная | ненармава́нае | ненармава́ныя | |
ненармава́нага | ненармава́най ненармава́нае |
ненармава́нага | ненармава́ных | |
ненармава́наму | ненармава́най | ненармава́наму | ненармава́ным | |
ненармава́ны ( ненармава́нага ( |
ненармава́ную | ненармава́нае | ненармава́ныя ( ненармава́ных ( |
|
ненармава́ным | ненармава́най ненармава́наю |
ненармава́ным | ненармава́нымі | |
ненармава́ным | ненармава́най | ненармава́ным | ненармава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)