неабмежава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабмежава́ны |
неабмежава́ная |
неабмежава́нае |
неабмежава́ныя |
| Р. |
неабмежава́нага |
неабмежава́най неабмежава́нае |
неабмежава́нага |
неабмежава́ных |
| Д. |
неабмежава́наму |
неабмежава́най |
неабмежава́наму |
неабмежава́ным |
| В. |
неабмежава́ны (неадуш.) неабмежава́нага (адуш.) |
неабмежава́ную |
неабмежава́нае |
неабмежава́ныя (неадуш.) неабмежава́ных (адуш.) |
| Т. |
неабмежава́ным |
неабмежава́най неабмежава́наю |
неабмежава́ным |
неабмежава́нымі |
| М. |
неабмежава́ным |
неабмежава́най |
неабмежава́ным |
неабмежава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неабмежава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабмежава́ны |
неабмежава́ная |
неабмежава́нае |
неабмежава́ныя |
| Р. |
неабмежава́нага |
неабмежава́най неабмежава́нае |
неабмежава́нага |
неабмежава́ных |
| Д. |
неабмежава́наму |
неабмежава́най |
неабмежава́наму |
неабмежава́ным |
| В. |
неабмежава́ны (неадуш.) неабмежава́нага (адуш.) |
неабмежава́ную |
неабмежава́нае |
неабмежава́ныя (неадуш.) неабмежава́ных (адуш.) |
| Т. |
неабмежава́ным |
неабмежава́най неабмежава́наю |
неабмежава́ным |
неабмежава́нымі |
| М. |
неабмежава́ным |
неабмежава́най |
неабмежава́ным |
неабмежава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабме́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабме́жаны |
неабме́жаная |
неабме́жанае |
неабме́жаныя |
| Р. |
неабме́жанага |
неабме́жанай неабме́жанае |
неабме́жанага |
неабме́жаных |
| Д. |
неабме́жанаму |
неабме́жанай |
неабме́жанаму |
неабме́жаным |
| В. |
неабме́жаны (неадуш.) неабме́жанага (адуш.) |
неабме́жаную |
неабме́жанае |
неабме́жаныя (неадуш.) неабме́жаных (адуш.) |
| Т. |
неабме́жаным |
неабме́жанай неабме́жанаю |
неабме́жаным |
неабме́жанымі |
| М. |
неабме́жаным |
неабме́жанай |
неабме́жаным |
неабме́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабме́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неабме́раны |
неабме́раная |
неабме́ранае |
неабме́раныя |
| Р. |
неабме́ранага |
неабме́ранай неабме́ранае |
неабме́ранага |
неабме́раных |
| Д. |
неабме́ранаму |
неабме́ранай |
неабме́ранаму |
неабме́раным |
| В. |
неабме́раны (неадуш.) неабме́ранага (адуш.) |
неабме́раную |
неабме́ранае |
неабме́раныя (неадуш.) неабме́раных (адуш.) |
| Т. |
неабме́раным |
неабме́ранай неабме́ранаю |
неабме́раным |
неабме́ранымі |
| М. |
неабме́раным |
неабме́ранай |
неабме́раным |
неабме́раных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неабмы́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неабмы́льнасць |
| Р. |
неабмы́льнасці |
| Д. |
неабмы́льнасці |
| В. |
неабмы́льнасць |
| Т. |
неабмы́льнасцю |
| М. |
неабмы́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.