неабме́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неабме́нны неабме́нная неабме́ннае неабме́нныя
Р. неабме́ннага неабме́ннай
неабме́ннае
неабме́ннага неабме́нных
Д. неабме́ннаму неабме́ннай неабме́ннаму неабме́нным
В. неабме́нны (неадуш.)
неабме́ннага (адуш.)
неабме́нную неабме́ннае неабме́нныя (неадуш.)
неабме́нных (адуш.)
Т. неабме́нным неабме́ннай
неабме́ннаю
неабме́нным неабме́ннымі
М. неабме́нным неабме́ннай неабме́нным неабме́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)