Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
гджзйклмнрстўфхцчш

мякі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мякі́на
Р. мякі́ны
Д. мякі́не
В. мякі́ну
Т. мякі́най
мякі́наю
М. мякі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мякі́ніна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мякі́ніна мякі́ніны
Р. мякі́ніны мякі́нін
Д. мякі́ніне мякі́нінам
В. мякі́ніну мякі́ніны
Т. мякі́нінай
мякі́нінаю		 мякі́нінамі
М. мякі́ніне мякі́нінах

Крыніцы: piskunou2012.

мякі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мякі́нка
Р. мякі́нкі
Д. мякі́нцы
В. мякі́нку
Т. мякі́нкай
мякі́нкаю
М. мякі́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

мякі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мякі́ннік мякі́ннікі
Р. мякі́нніка мякі́ннікаў
Д. мякі́нніку мякі́ннікам
В. мякі́ннік мякі́ннікі
Т. мякі́ннікам мякі́ннікамі
М. мякі́нніку мякі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мякі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мякі́нны мякі́нная мякі́ннае мякі́нныя
Р. мякі́ннага мякі́ннай
мякі́ннае		 мякі́ннага мякі́нных
Д. мякі́ннаму мякі́ннай мякі́ннаму мякі́нным
В. мякі́нны (неадуш.)
мякі́ннага (адуш.)		 мякі́нную мякі́ннае мякі́нныя (неадуш.)
мякі́нных (адуш.)
Т. мякі́нным мякі́ннай
мякі́ннаю		 мякі́нным мякі́ннымі
М. мякі́нным мякі́ннай мякі́нным мякі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мя́кіш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мя́кіш
Р. мя́кішу
Д. мя́кішу
В. мя́кіш
Т. мя́кішам
М. мя́кішы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мя́кішы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мя́кішы
Р. Мя́кішаў
Д. Мя́кішам
В. Мя́кішы
Т. Мя́кішамі
М. Мя́кішах

мя́кка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мя́кка мякчэ́й наймякчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мяккавало́снік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мяккавало́снік
Р. мяккавало́сніку
Д. мяккавало́сніку
В. мяккавало́снік
Т. мяккавало́снікам
М. мяккавало́сніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

мяккава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяккава́ты мяккава́тая мяккава́тае мяккава́тыя
Р. мяккава́тага мяккава́тай
мяккава́тае		 мяккава́тага мяккава́тых
Д. мяккава́таму мяккава́тай мяккава́таму мяккава́тым
В. мяккава́ты (неадуш.)
мяккава́тага (адуш.)		 мяккава́тую мяккава́тае мяккава́тыя (неадуш.)
мяккава́тых (адуш.)
Т. мяккава́тым мяккава́тай
мяккава́таю		 мяккава́тым мяккава́тымі
М. мяккава́тым мяккава́тай мяккава́тым мяккава́тых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.