мякі́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мякі́ннік мякі́ннікі
Р. мякі́нніка мякі́ннікаў
Д. мякі́нніку мякі́ннікам
В. мякі́ннік мякі́ннікі
Т. мякі́ннікам мякі́ннікамі
М. мякі́нніку мякі́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)