Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зні́шчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зні́шчу зні́шчым
2-я ас. зні́шчыш зні́шчыце
3-я ас. зні́шчыць зні́шчаць
Прошлы час
м. зні́шчыў зні́шчылі
ж. зні́шчыла
н. зні́шчыла
Загадны лад
2-я ас. зні́шчы зні́шчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час зні́шчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знішчэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знішчэ́лы знішчэ́лая знішчэ́лае знішчэ́лыя
Р. знішчэ́лага знішчэ́лай
знішчэ́лае
знішчэ́лага знішчэ́лых
Д. знішчэ́ламу знішчэ́лай знішчэ́ламу знішчэ́лым
В. знішчэ́лы (неадуш.)
знішчэ́лага (адуш.)
знішчэ́лую знішчэ́лае знішчэ́лыя (неадуш.)
знішчэ́лых (адуш.)
Т. знішчэ́лым знішчэ́лай
знішчэ́лаю
знішчэ́лым знішчэ́лымі
М. знішчэ́лым знішчэ́лай знішчэ́лым знішчэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

знішчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знішчэ́нне
Р. знішчэ́ння
Д. знішчэ́нню
В. знішчэ́нне
Т. знішчэ́ннем
М. знішчэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знішчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знішчэ́ю знішчэ́ем
2-я ас. знішчэ́еш знішчэ́еце
3-я ас. знішчэ́е знішчэ́юць
Прошлы час
м. знішчэ́ў знішчэ́лі
ж. знішчэ́ла
н. знішчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. знішчэ́й знішчэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знішчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зніякаве́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зніякаве́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

зніякаве́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зніякаве́ласць
Р. зніякаве́ласці
Д. зніякаве́ласці
В. зніякаве́ласць
Т. зніякаве́ласцю
М. зніякаве́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

зніякаве́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зніякаве́лы зніякаве́лая зніякаве́лае зніякаве́лыя
Р. зніякаве́лага зніякаве́лай
зніякаве́лае
зніякаве́лага зніякаве́лых
Д. зніякаве́ламу зніякаве́лай зніякаве́ламу зніякаве́лым
В. зніякаве́лы (неадуш.)
зніякаве́лага (адуш.)
зніякаве́лую зніякаве́лае зніякаве́лыя (неадуш.)
зніякаве́лых (адуш.)
Т. зніякаве́лым зніякаве́лай
зніякаве́лаю
зніякаве́лым зніякаве́лымі
М. зніякаве́лым зніякаве́лай зніякаве́лым зніякаве́лых

Крыніцы: piskunou2012.

зніякаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зніякаве́ю зніякаве́ем
2-я ас. зніякаве́еш зніякаве́еце
3-я ас. зніякаве́е зніякаве́юць
Прошлы час
м. зніякаве́ў зніякаве́лі
ж. зніякаве́ла
н. зніякаве́ла
Загадны лад
2-я ас. зніякаве́й зніякаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зніякаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.