зніякаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зніякаве́ю зніякаве́ем
2-я ас. зніякаве́еш зніякаве́еце
3-я ас. зніякаве́е зніякаве́юць
Прошлы час
м. зніякаве́ў зніякаве́лі
ж. зніякаве́ла
н. зніякаве́ла
Загадны лад
2-я ас. зніякаве́й зніякаве́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зніякаве́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)