Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

знецярплі́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знецярплі́ўлюся знецярплі́вімся
2-я ас. знецярплі́вішся знецярплі́віцеся
3-я ас. знецярплі́віцца знецярплі́вяцца
Прошлы час
м. знецярплі́віўся знецярплі́віліся
ж. знецярплі́вілася
н. знецярплі́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час знецярплі́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знецярплі́віць

‘прымусіць каго-небудзь згубіць цярплівасць, раздражніць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знецярплі́ўлю знецярплі́вім
2-я ас. знецярплі́віш знецярплі́віце
3-я ас. знецярплі́віць знецярплі́вяць
Прошлы час
м. знецярплі́віў знецярплі́вілі
ж. знецярплі́віла
н. знецярплі́віла
Загадны лад
2-я ас. знецярплі́ў знецярплі́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час знецярплі́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знечалаве́чаны знечалаве́чаная знечалаве́чанае знечалаве́чаныя
Р. знечалаве́чанага знечалаве́чанай
знечалаве́чанае
знечалаве́чанага знечалаве́чаных
Д. знечалаве́чанаму знечалаве́чанай знечалаве́чанаму знечалаве́чаным
В. знечалаве́чаны (неадуш.)
знечалаве́чанага (адуш.)
знечалаве́чаную знечалаве́чанае знечалаве́чаныя (неадуш.)
знечалаве́чаных (адуш.)
Т. знечалаве́чаным знечалаве́чанай
знечалаве́чанаю
знечалаве́чаным знечалаве́чанымі
М. знечалаве́чаным знечалаве́чанай знечалаве́чаным знечалаве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знечалаве́чаны знечалаве́чаная знечалаве́чанае знечалаве́чаныя
Р. знечалаве́чанага знечалаве́чанай
знечалаве́чанае
знечалаве́чанага знечалаве́чаных
Д. знечалаве́чанаму знечалаве́чанай знечалаве́чанаму знечалаве́чаным
В. знечалаве́чаны (неадуш.)
знечалаве́чанага (адуш.)
знечалаве́чаную знечалаве́чанае знечалаве́чаныя (неадуш.)
знечалаве́чаных (адуш.)
Т. знечалаве́чаным знечалаве́чанай
знечалаве́чанаю
знечалаве́чаным знечалаве́чанымі
М. знечалаве́чаным знечалаве́чанай знечалаве́чаным знечалаве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знечалаве́чванне
Р. знечалаве́чвання
Д. знечалаве́чванню
В. знечалаве́чванне
Т. знечалаве́чваннем
М. знечалаве́чванні

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знечалаве́чваюся знечалаве́чваемся
2-я ас. знечалаве́чваешся знечалаве́чваецеся
3-я ас. знечалаве́чваецца знечалаве́чваюцца
Прошлы час
м. знечалаве́чваўся знечалаве́чваліся
ж. знечалаве́чвалася
н. знечалаве́чвалася
Загадны лад
2-я ас. знечалаве́чвайся знечалаве́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знечалаве́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знечалаве́чваю знечалаве́чваем
2-я ас. знечалаве́чваеш знечалаве́чваеце
3-я ас. знечалаве́чвае знечалаве́чваюць
Прошлы час
м. знечалаве́чваў знечалаве́чвалі
ж. знечалаве́чвала
н. знечалаве́чвала
Загадны лад
2-я ас. знечалаве́чвай знечалаве́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знечалаве́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знечалаве́чуся знечалаве́чымся
2-я ас. знечалаве́чышся знечалаве́чыцеся
3-я ас. знечалаве́чыцца знечалаве́чацца
Прошлы час
м. знечалаве́чыўся знечалаве́чыліся
ж. знечалаве́чылася
н. знечалаве́чылася
Загадны лад
2-я ас. знечалаве́чся знечалаве́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знечалаве́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знечалаве́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знечалаве́чу знечалаве́чым
2-я ас. знечалаве́чыш знечалаве́чыце
3-я ас. знечалаве́чыць знечалаве́чаць
Прошлы час
м. знечалаве́чыў знечалаве́чылі
ж. знечалаве́чыла
н. знечалаве́чыла
Загадны лад
2-я ас. знечалаве́ч знечалаве́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час знечалаве́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зне́шнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зне́шнасць
Р. зне́шнасці
Д. зне́шнасці
В. зне́шнасць
Т. зне́шнасцю
М. зне́шнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.