знецярплі́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знецярплі́ўлюся |
знецярплі́вімся |
2-я ас. |
знецярплі́вішся |
знецярплі́віцеся |
3-я ас. |
знецярплі́віцца |
знецярплі́вяцца |
Прошлы час |
м. |
знецярплі́віўся |
знецярплі́віліся |
ж. |
знецярплі́вілася |
н. |
знецярплі́вілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знецярплі́віўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знецярплі́віць
‘прымусіць каго-небудзь згубіць цярплівасць, раздражніць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знецярплі́ўлю |
знецярплі́вім |
2-я ас. |
знецярплі́віш |
знецярплі́віце |
3-я ас. |
знецярплі́віць |
знецярплі́вяць |
Прошлы час |
м. |
знецярплі́віў |
знецярплі́вілі |
ж. |
знецярплі́віла |
н. |
знецярплі́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знецярплі́ў |
знецярплі́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знецярплі́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знечалаве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
знечалаве́чаны |
знечалаве́чаная |
знечалаве́чанае |
знечалаве́чаныя |
Р. |
знечалаве́чанага |
знечалаве́чанай знечалаве́чанае |
знечалаве́чанага |
знечалаве́чаных |
Д. |
знечалаве́чанаму |
знечалаве́чанай |
знечалаве́чанаму |
знечалаве́чаным |
В. |
знечалаве́чаны (неадуш.) знечалаве́чанага (адуш.) |
знечалаве́чаную |
знечалаве́чанае |
знечалаве́чаныя (неадуш.) знечалаве́чаных (адуш.) |
Т. |
знечалаве́чаным |
знечалаве́чанай знечалаве́чанаю |
знечалаве́чаным |
знечалаве́чанымі |
М. |
знечалаве́чаным |
знечалаве́чанай |
знечалаве́чаным |
знечалаве́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
знечалаве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
знечалаве́чванне |
Р. |
знечалаве́чвання |
Д. |
знечалаве́чванню |
В. |
знечалаве́чванне |
Т. |
знечалаве́чваннем |
М. |
знечалаве́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
знечалаве́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знечалаве́чваюся |
знечалаве́чваемся |
2-я ас. |
знечалаве́чваешся |
знечалаве́чваецеся |
3-я ас. |
знечалаве́чваецца |
знечалаве́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
знечалаве́чваўся |
знечалаве́чваліся |
ж. |
знечалаве́чвалася |
н. |
знечалаве́чвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знечалаве́чвайся |
знечалаве́чвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знечалаве́чваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знечалаве́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знечалаве́чваю |
знечалаве́чваем |
2-я ас. |
знечалаве́чваеш |
знечалаве́чваеце |
3-я ас. |
знечалаве́чвае |
знечалаве́чваюць |
Прошлы час |
м. |
знечалаве́чваў |
знечалаве́чвалі |
ж. |
знечалаве́чвала |
н. |
знечалаве́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
знечалаве́чвай |
знечалаве́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
знечалаве́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
знечалаве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знечалаве́чуся |
знечалаве́чымся |
2-я ас. |
знечалаве́чышся |
знечалаве́чыцеся |
3-я ас. |
знечалаве́чыцца |
знечалаве́чацца |
Прошлы час |
м. |
знечалаве́чыўся |
знечалаве́чыліся |
ж. |
знечалаве́чылася |
н. |
знечалаве́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
знечалаве́чся |
знечалаве́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знечалаве́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
знечалаве́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
знечалаве́чу |
знечалаве́чым |
2-я ас. |
знечалаве́чыш |
знечалаве́чыце |
3-я ас. |
знечалаве́чыць |
знечалаве́чаць |
Прошлы час |
м. |
знечалаве́чыў |
знечалаве́чылі |
ж. |
знечалаве́чыла |
н. |
знечалаве́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
знечалаве́ч |
знечалаве́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
знечалаве́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зне́шнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зне́шнасць |
Р. |
зне́шнасці |
Д. |
зне́шнасці |
В. |
зне́шнасць |
Т. |
зне́шнасцю |
М. |
зне́шнасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.