знечалаве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знечалаве́чаны знечалаве́чаная знечалаве́чанае знечалаве́чаныя
Р. знечалаве́чанага знечалаве́чанай
знечалаве́чанае		 знечалаве́чанага знечалаве́чаных
Д. знечалаве́чанаму знечалаве́чанай знечалаве́чанаму знечалаве́чаным
В. знечалаве́чаны (неадуш.)
знечалаве́чанага (адуш.)		 знечалаве́чаную знечалаве́чанае знечалаве́чаныя (неадуш.)
знечалаве́чаных (адуш.)
Т. знечалаве́чаным знечалаве́чанай
знечалаве́чанаю		 знечалаве́чаным знечалаве́чанымі
М. знечалаве́чаным знечалаве́чанай знечалаве́чаным знечалаве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)