Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдезйклмнопрстфш-

генуі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генуі́нны генуі́нная генуі́ннае генуі́нныя
Р. генуі́ннага генуі́ннай
генуі́ннае		 генуі́ннага генуі́нных
Д. генуі́ннаму генуі́ннай генуі́ннаму генуі́нным
В. генуі́нны (неадуш.)
генуі́ннага (адуш.)		 генуі́нную генуі́ннае генуі́нныя (неадуш.)
генуі́нных (адуш.)
Т. генуі́нным генуі́ннай
генуі́ннаю		 генуі́нным генуі́ннымі
М. генуі́нным генуі́ннай генуі́нным генуі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

генуэ́зка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. генуэ́зка генуэ́зкі
Р. генуэ́зкі генуэ́зак
Д. генуэ́зцы генуэ́зкам
В. генуэ́зку генуэ́зак
Т. генуэ́зкай
генуэ́зкаю		 генуэ́зкамі
М. генуэ́зцы генуэ́зках

Крыніцы: piskunou2012.

генуэ́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генуэ́зскі генуэ́зская генуэ́зскае генуэ́зскія
Р. генуэ́зскага генуэ́зскай
генуэ́зскае		 генуэ́зскага генуэ́зскіх
Д. генуэ́зскаму генуэ́зскай генуэ́зскаму генуэ́зскім
В. генуэ́зскі (неадуш.)
генуэ́зскага (адуш.)		 генуэ́зскую генуэ́зскае генуэ́зскія (неадуш.)
генуэ́зскіх (адуш.)
Т. генуэ́зскім генуэ́зскай
генуэ́зскаю		 генуэ́зскім генуэ́зскімі
М. генуэ́зскім генуэ́зскай генуэ́зскім генуэ́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ге́нуя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ге́нуя
Р. Ге́нуі
Д. Ге́нуі
В. Ге́ную
Т. Ге́нуяй
Ге́нуяю
М. Ге́нуі

ге́нцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ге́нцкі ге́нцкая ге́нцкае ге́нцкія
Р. ге́нцкага ге́нцкай
ге́нцкае		 ге́нцкага ге́нцкіх
Д. ге́нцкаму ге́нцкай ге́нцкаму ге́нцкім
В. ге́нцкі (неадуш.)
ге́нцкага (адуш.)		 ге́нцкую ге́нцкае ге́нцкія (неадуш.)
ге́нцкіх (адуш.)
Т. ге́нцкім ге́нцкай
ге́нцкаю		 ге́нцкім ге́нцкімі
М. ге́нцкім ге́нцкай ге́нцкім ге́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

генцыя́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. генцыя́на генцыя́ны
Р. генцыя́ны генцыя́н
Д. генцыя́не генцыя́нам
В. генцыя́ну генцыя́ны
Т. генцыя́най
генцыя́наю		 генцыя́намі
М. генцыя́не генцыя́нах

Крыніцы: piskunou2012.

геншта́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. геншта́б генштабы́
Р. геншта́ба генштабо́ў
Д. геншта́бу генштаба́м
В. геншта́б генштабы́
Т. геншта́бам генштаба́мі
М. геншта́бе генштаба́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

геншта́баўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. геншта́баўскі геншта́баўская геншта́баўскае геншта́баўскія
Р. геншта́баўскага геншта́баўскай
геншта́баўскае		 геншта́баўскага геншта́баўскіх
Д. геншта́баўскаму геншта́баўскай геншта́баўскаму геншта́баўскім
В. геншта́баўскі (неадуш.)
геншта́баўскага (адуш.)		 геншта́баўскую геншта́баўскае геншта́баўскія (неадуш.)
геншта́баўскіх (адуш.)
Т. геншта́баўскім геншта́баўскай
геншта́баўскаю		 геншта́баўскім геншта́баўскімі
М. геншта́баўскім геншта́баўскай геншта́баўскім геншта́баўскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

генштабі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генштабі́ст генштабі́сты
Р. генштабі́ста генштабі́стаў
Д. генштабі́сту генштабі́стам
В. генштабі́ста генштабі́стаў
Т. генштабі́стам генштабі́стамі
М. генштабі́сце генштабі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

генштабі́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. генштабі́сцкі генштабі́сцкая генштабі́сцкае генштабі́сцкія
Р. генштабі́сцкага генштабі́сцкай
генштабі́сцкае		 генштабі́сцкага генштабі́сцкіх
Д. генштабі́сцкаму генштабі́сцкай генштабі́сцкаму генштабі́сцкім
В. генштабі́сцкі (неадуш.)
генштабі́сцкага (адуш.)		 генштабі́сцкую генштабі́сцкае генштабі́сцкія (неадуш.)
генштабі́сцкіх (адуш.)
Т. генштабі́сцкім генштабі́сцкай
генштабі́сцкаю		 генштабі́сцкім генштабі́сцкімі
М. генштабі́сцкім генштабі́сцкай генштабі́сцкім генштабі́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.