Вы́шні
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Вы́шні |
Р. |
Вы́шань Вы́шняў |
Д. |
Вы́шням |
В. |
Вы́шні |
Т. |
Вы́шнямі |
М. |
Вы́шнях |
вы́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вы́шнік |
вы́шнікі |
Р. |
вы́шніка |
вы́шнікаў |
Д. |
вы́шніку |
вы́шнікам |
В. |
вы́шніка |
вы́шнікаў |
Т. |
вы́шнікам |
вы́шнікамі |
М. |
вы́шніку |
вы́шніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шнуравацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
вы́шнуруемся |
2-я ас. |
- |
вы́шнуруецеся |
3-я ас. |
вы́шнуруецца |
вы́шнуруюцца |
Прошлы час |
м. |
вы́шнураваўся |
вы́шнураваліся |
ж. |
вы́шнуравалася |
н. |
вы́шнуравалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
- |
вы́шнуруйцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́шнураваўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шныпараны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́шныпараны |
вы́шныпараная |
вы́шныпаранае |
вы́шныпараныя |
Р. |
вы́шныпаранага |
вы́шныпаранай вы́шныпаранае |
вы́шныпаранага |
вы́шныпараных |
Д. |
вы́шныпаранаму |
вы́шныпаранай |
вы́шныпаранаму |
вы́шныпараным |
В. |
вы́шныпараны (неадуш.) вы́шныпаранага (адуш.) |
вы́шныпараную |
вы́шныпаранае |
вы́шныпараныя (неадуш.) вы́шныпараных (адуш.) |
Т. |
вы́шныпараным |
вы́шныпаранай вы́шныпаранаю |
вы́шныпараным |
вы́шныпаранымі |
М. |
вы́шныпараным |
вы́шныпаранай |
вы́шныпараным |
вы́шныпараных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́шныпарыць
‘высачыць, націкаваць, выведаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́шныпару |
вы́шныпарым |
2-я ас. |
вы́шныпарыш |
вы́шныпарыце |
3-я ас. |
вы́шныпарыць |
вы́шныпараць |
Прошлы час |
м. |
вы́шныпарыў |
вы́шныпарылі |
ж. |
вы́шныпарыла |
н. |
вы́шныпарыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́шныпарыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышны́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вышны́рваю |
вышны́рваем |
2-я ас. |
вышны́рваеш |
вышны́рваеце |
3-я ас. |
вышны́рвае |
вышны́рваюць |
Прошлы час |
м. |
вышны́рваў |
вышны́рвалі |
ж. |
вышны́рвала |
н. |
вышны́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вышны́рвай |
вышны́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
вышны́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́шнырыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́шныру |
вы́шнырым |
2-я ас. |
вы́шнырыш |
вы́шнырыце |
3-я ас. |
вы́шнырыць |
вы́шныраць |
Прошлы час |
м. |
вы́шнырыў |
вы́шнырылі |
ж. |
вы́шнырыла |
н. |
вы́шнырыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́шнырыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
вы́шныхарыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́шныхару |
вы́шныхарым |
2-я ас. |
вы́шныхарыш |
вы́шныхарыце |
3-я ас. |
вы́шныхарыць |
вы́шныхараць |
Прошлы час |
м. |
вы́шныхарыў |
вы́шныхарылі |
ж. |
вы́шныхарыла |
н. |
вы́шныхарыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́шныхарыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вышняві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вышняві́на |
вышняві́ны |
Р. |
вышняві́ны |
вышняві́н |
Д. |
вышняві́не |
вышняві́нам |
В. |
вышняві́ну |
вышняві́ны |
Т. |
вышняві́най вышняві́наю |
вышняві́намі |
М. |
вышняві́не |
вышняві́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.