вы́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вы́шнік | вы́шнікі | |
| вы́шніка | вы́шнікаў | |
| вы́шніку | вы́шнікам | |
| вы́шніка | вы́шнікаў | |
| вы́шнікам | вы́шнікамі | |
| вы́шніку | вы́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)