вырато́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вырато́ўчы |
вырато́ўчая |
вырато́ўчае |
вырато́ўчыя |
Р. |
вырато́ўчага |
вырато́ўчай вырато́ўчае |
вырато́ўчага |
вырато́ўчых |
Д. |
вырато́ўчаму |
вырато́ўчай |
вырато́ўчаму |
вырато́ўчым |
В. |
вырато́ўчы (неадуш.) вырато́ўчага (адуш.) |
вырато́ўчую |
вырато́ўчае |
вырато́ўчыя (неадуш.) вырато́ўчых (адуш.) |
Т. |
вырато́ўчым |
вырато́ўчай вырато́ўчаю |
вырато́ўчым |
вырато́ўчымі |
М. |
вырато́ўчым |
вырато́ўчай |
вырато́ўчым |
вырато́ўчых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́раўнаванасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вы́раўнаванасць |
Р. |
вы́раўнаванасці |
Д. |
вы́раўнаванасці |
В. |
вы́раўнаванасць |
Т. |
вы́раўнаванасцю |
М. |
вы́раўнаванасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́раўнаваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́раўнаваны |
вы́раўнаваная |
вы́раўнаванае |
вы́раўнаваныя |
Р. |
вы́раўнаванага |
вы́раўнаванай вы́раўнаванае |
вы́раўнаванага |
вы́раўнаваных |
Д. |
вы́раўнаванаму |
вы́раўнаванай |
вы́раўнаванаму |
вы́раўнаваным |
В. |
вы́раўнаваны (неадуш.) вы́раўнаванага (адуш.) |
вы́раўнаваную |
вы́раўнаванае |
вы́раўнаваныя (неадуш.) вы́раўнаваных (адуш.) |
Т. |
вы́раўнаваным |
вы́раўнаванай вы́раўнаванаю |
вы́раўнаваным |
вы́раўнаванымі |
М. |
вы́раўнаваным |
вы́раўнаванай |
вы́раўнаваным |
вы́раўнаваных |
Кароткая форма: вы́раўнавана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́раўнавацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́раўнуецца |
вы́раўнуюцца |
Прошлы час |
м. |
вы́раўнаваўся |
вы́раўнаваліся |
ж. |
вы́раўнавалася |
н. |
вы́раўнавалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́раўнаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́раўную |
вы́раўнуем |
2-я ас. |
вы́раўнуеш |
вы́раўнуеце |
3-я ас. |
вы́раўнуе |
вы́раўнуюць |
Прошлы час |
м. |
вы́раўнаваў |
вы́раўнавалі |
ж. |
вы́раўнавала |
н. |
вы́раўнавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́раўнуй |
вы́раўнуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́раўнаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́раўнаць
‘выраўнаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́раўнаю |
вы́раўнаем |
2-я ас. |
вы́раўнаеш |
вы́раўнаеце |
3-я ас. |
вы́раўнае |
вы́раўнаюць |
Прошлы час |
м. |
вы́раўнаў |
вы́раўналі |
ж. |
вы́раўнала |
н. |
вы́раўнала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́раўнай |
вы́раўнайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́раўнаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́раўненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вы́раўненасць |
Р. |
вы́раўненасці |
Д. |
вы́раўненасці |
В. |
вы́раўненасць |
Т. |
вы́раўненасцю |
М. |
вы́раўненасці |
Крыніцы:
piskunou2012.