вогнетрыва́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вогнетрыва́лы |
вогнетрыва́лая |
вогнетрыва́лае |
вогнетрыва́лыя |
Р. |
вогнетрыва́лага |
вогнетрыва́лай вогнетрыва́лае |
вогнетрыва́лага |
вогнетрыва́лых |
Д. |
вогнетрыва́ламу |
вогнетрыва́лай |
вогнетрыва́ламу |
вогнетрыва́лым |
В. |
вогнетрыва́лы (неадуш.) вогнетрыва́лага (адуш.) |
вогнетрыва́лую |
вогнетрыва́лае |
вогнетрыва́лыя (неадуш.) вогнетрыва́лых (адуш.) |
Т. |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лай вогнетрыва́лаю |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лымі |
М. |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лай |
вогнетрыва́лым |
вогнетрыва́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнетушы́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вогнетушы́льны |
вогнетушы́льная |
вогнетушы́льнае |
вогнетушы́льныя |
Р. |
вогнетушы́льнага |
вогнетушы́льнай вогнетушы́льнае |
вогнетушы́льнага |
вогнетушы́льных |
Д. |
вогнетушы́льнаму |
вогнетушы́льнай |
вогнетушы́льнаму |
вогнетушы́льным |
В. |
вогнетушы́льны (неадуш.) вогнетушы́льнага (адуш.) |
вогнетушы́льную |
вогнетушы́льнае |
вогнетушы́льныя (неадуш.) вогнетушы́льных (адуш.) |
Т. |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льнай вогнетушы́льнаю |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льнымі |
М. |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льнай |
вогнетушы́льным |
вогнетушы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнетушы́цель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
вогнетушы́цель |
вогнетушы́целі |
Р. |
вогнетушы́целя |
вогнетушы́целяў |
Д. |
вогнетушы́целю |
вогнетушы́целям |
В. |
вогнетушы́цель |
вогнетушы́целі |
Т. |
вогнетушы́целем |
вогнетушы́целямі |
М. |
вогнетушы́целі |
вогнетушы́целях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вогнетушэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вогнетушэ́нне |
Р. |
вогнетушэ́ння |
Д. |
вогнетушэ́нню |
В. |
вогнетушэ́нне |
Т. |
вогнетушэ́ннем |
М. |
вогнетушэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
вогнеўсто́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
вогнеўсто́йлівасць |
Р. |
вогнеўсто́йлівасці |
Д. |
вогнеўсто́йлівасці |
В. |
вогнеўсто́йлівасць |
Т. |
вогнеўсто́йлівасцю |
М. |
вогнеўсто́йлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вогнеўсто́йлівы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вогнеўсто́йлівы |
вогнеўсто́йлівая |
вогнеўсто́йлівае |
вогнеўсто́йлівыя |
Р. |
вогнеўсто́йлівага |
вогнеўсто́йлівай вогнеўсто́йлівае |
вогнеўсто́йлівага |
вогнеўсто́йлівых |
Д. |
вогнеўсто́йліваму |
вогнеўсто́йлівай |
вогнеўсто́йліваму |
вогнеўсто́йлівым |
В. |
вогнеўсто́йлівы (неадуш.) вогнеўсто́йлівага (адуш.) |
вогнеўсто́йлівую |
вогнеўсто́йлівае |
вогнеўсто́йлівыя (неадуш.) вогнеўсто́йлівых (адуш.) |
Т. |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівай вогнеўсто́йліваю |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівымі |
М. |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівай |
вогнеўсто́йлівым |
вогнеўсто́йлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
во́гнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
во́гнік |
Р. |
во́гніку |
Д. |
во́гніку |
В. |
во́гнік |
Т. |
во́гнікам |
М. |
во́гніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
во́гнішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
во́гнішча |
во́гнішчы |
Р. |
во́гнішча |
во́гнішчаў во́гнішч |
Д. |
во́гнішчу |
во́гнішчам |
В. |
во́гнішча |
во́гнішчы |
Т. |
во́гнішчам |
во́гнішчамі |
М. |
во́гнішчы |
во́гнішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
во́гнішчавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
во́гнішчавы |
во́гнішчавая |
во́гнішчавае |
во́гнішчавыя |
Р. |
во́гнішчавага |
во́гнішчавай во́гнішчавае |
во́гнішчавага |
во́гнішчавых |
Д. |
во́гнішчаваму |
во́гнішчавай |
во́гнішчаваму |
во́гнішчавым |
В. |
во́гнішчавы (неадуш.) во́гнішчавага (адуш.) |
во́гнішчавую |
во́гнішчавае |
во́гнішчавыя (неадуш.) во́гнішчавых (адуш.) |
Т. |
во́гнішчавым |
во́гнішчавай во́гнішчаваю |
во́гнішчавым |
во́гнішчавымі |
М. |
во́гнішчавым |
во́гнішчавай |
во́гнішчавым |
во́гнішчавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.