Verbum

анлайнавы слоўнік

Будо́ўля

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

будо́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	будо́ўны	будо́ўная	будо́ўнае	будо́ўныя
Р.	будо́ўнага	будо́ўнай будо́ўнае	будо́ўнага	будо́ўных
Д.	будо́ўнаму	будо́ўнай	будо́ўнаму	будо́ўным
В.	будо́ўны (неадуш.) будо́ўнага (адуш.)	будо́ўную	будо́ўнае	будо́ўныя (неадуш.) будо́ўных (адуш.)
Т.	будо́ўным	будо́ўнай будо́ўнаю	будо́ўным	будо́ўнымі
М.	будо́ўным	будо́ўнай	будо́ўным	будо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

будпляцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Будра́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Бу́драўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Бу́драўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Будрэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Бу́дслаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

бу́дслаўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бу́дслаўскі	бу́дслаўская	бу́дслаўскае	бу́дслаўскія
Р.	бу́дслаўскага	бу́дслаўскай бу́дслаўскае	бу́дслаўскага	бу́дслаўскіх
Д.	бу́дслаўскаму	бу́дслаўскай	бу́дслаўскаму	бу́дслаўскім
В.	бу́дслаўскі (неадуш.) бу́дслаўскага (адуш.)	бу́дслаўскую	бу́дслаўскае	бу́дслаўскія (неадуш.) бу́дслаўскіх (адуш.)
Т.	бу́дслаўскім	бу́дслаўскай бу́дслаўскаю	бу́дслаўскім	бу́дслаўскімі
М.	бу́дслаўскім	бу́дслаўскай	бу́дслаўскім	бу́дслаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

будтрэ́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.