ашлакава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ашлаку́ю |
ашлаку́ем |
2-я ас. |
ашлаку́еш |
ашлаку́еце |
3-я ас. |
ашлаку́е |
ашлаку́юць |
Прошлы час |
м. |
ашлакава́ў |
ашлакава́лі |
ж. |
ашлакава́ла |
н. |
ашлакава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
ашлаку́й |
ашлаку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ашлакава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ашлако́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ашлако́ваны |
ашлако́ваная |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя |
Р. |
ашлако́ванага |
ашлако́ванай ашлако́ванае |
ашлако́ванага |
ашлако́ваных |
Д. |
ашлако́ванаму |
ашлако́ванай |
ашлако́ванаму |
ашлако́ваным |
В. |
ашлако́ваны ашлако́ванага |
ашлако́ваную |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя ашлако́ваных |
Т. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай ашлако́ванаю |
ашлако́ваным |
ашлако́ванымі |
М. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай |
ашлако́ваным |
ашлако́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ашлако́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ашлако́ваны |
ашлако́ваная |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя |
Р. |
ашлако́ванага |
ашлако́ванай ашлако́ванае |
ашлако́ванага |
ашлако́ваных |
Д. |
ашлако́ванаму |
ашлако́ванай |
ашлако́ванаму |
ашлако́ваным |
В. |
ашлако́ваны ашлако́ванага |
ашлако́ваную |
ашлако́ванае |
ашлако́ваныя ашлако́ваных |
Т. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай ашлако́ванаю |
ашлако́ваным |
ашлако́ванымі |
М. |
ашлако́ваным |
ашлако́ванай |
ашлако́ваным |
ашлако́ваных |
Кароткая форма: ашлако́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
ашлако́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ашлако́ўванне |
Р. |
ашлако́ўвання |
Д. |
ашлако́ўванню |
В. |
ашлако́ўванне |
Т. |
ашлако́ўваннем |
М. |
ашлако́ўванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ашлако́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ашлако́ўваюся |
ашлако́ўваемся |
2-я ас. |
ашлако́ўваешся |
ашлако́ўваецеся |
3-я ас. |
ашлако́ўваецца |
ашлако́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
ашлако́ўваўся |
ашлако́ўваліся |
ж. |
ашлако́ўвалася |
н. |
ашлако́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
ашлако́ўвайся |
ашлако́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ашлако́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашлако́ўваць
‘забруджваць што-небудзь шлакамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ашлако́ўваю |
ашлако́ўваем |
2-я ас. |
ашлако́ўваеш |
ашлако́ўваеце |
3-я ас. |
ашлако́ўвае |
ашлако́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
ашлако́ўваў |
ашлако́ўвалі |
ж. |
ашлако́ўвала |
н. |
ашлако́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ашлако́ўвай |
ашлако́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ашлако́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашламава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ашламава́нне |
Р. |
ашламава́ння |
Д. |
ашламава́нню |
В. |
ашламава́нне |
Т. |
ашламава́ннем |
М. |
ашламава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашламо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ашламо́ўванне |
Р. |
ашламо́ўвання |
Д. |
ашламо́ўванню |
В. |
ашламо́ўванне |
Т. |
ашламо́ўваннем |
М. |
ашламо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
ашла́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ашла́п |
ашла́пы |
Р. |
ашла́па |
ашла́паў |
Д. |
ашла́пу |
ашла́пам |
В. |
ашла́п |
ашла́пы |
Т. |
ашла́пам |
ашла́памі |
М. |
ашла́пе |
ашла́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.