атарфо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атарфо́ўваю |
атарфо́ўваем |
| 2-я ас. |
атарфо́ўваеш |
атарфо́ўваеце |
| 3-я ас. |
атарфо́ўвае |
атарфо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
атарфо́ўваў |
атарфо́ўвалі |
| ж. |
атарфо́ўвала |
| н. |
атарфо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атарфо́ўвай |
атарфо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атарфо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
атарцава́ны |
атарцава́ная |
атарцава́нае |
атарцава́ныя |
| Р. |
атарцава́нага |
атарцава́най атарцава́нае |
атарцава́нага |
атарцава́ных |
| Д. |
атарцава́наму |
атарцава́най |
атарцава́наму |
атарцава́ным |
| В. |
атарцава́ны (неадуш.) атарцава́нага (адуш.) |
атарцава́ную |
атарцава́нае |
атарцава́ныя (неадуш.) атарцава́ных (адуш.) |
| Т. |
атарцава́ным |
атарцава́най атарцава́наю |
атарцава́ным |
атарцава́нымі |
| М. |
атарцава́ным |
атарцава́най |
атарцава́ным |
атарцава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
атарцу́ецца |
атарцу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
атарцава́ўся |
атарцава́ліся |
| ж. |
атарцава́лася |
| н. |
атарцава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
атарцава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцава́ць
‘пакрыць, замасціць што-небудзь тарцом’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атарцу́ю |
атарцу́ем |
| 2-я ас. |
атарцу́еш |
атарцу́еце |
| 3-я ас. |
атарцу́е |
атарцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
атарцава́ў |
атарцава́лі |
| ж. |
атарцава́ла |
| н. |
атарцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атарцу́й |
атарцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
атарцава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атарцо́ўванне |
| Р. |
атарцо́ўвання |
| Д. |
атарцо́ўванню |
| В. |
атарцо́ўванне |
| Т. |
атарцо́ўваннем |
| М. |
атарцо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
атарцо́ўваецца |
атарцо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
атарцо́ўваўся |
атарцо́ўваліся |
| ж. |
атарцо́ўвалася |
| н. |
атарцо́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атарцо́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцо́ўваць
‘пакрываць, масціць што-небудзь тарцом’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атарцо́ўваю |
атарцо́ўваем |
| 2-я ас. |
атарцо́ўваеш |
атарцо́ўваеце |
| 3-я ас. |
атарцо́ўвае |
атарцо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
атарцо́ўваў |
атарцо́ўвалі |
| ж. |
атарцо́ўвала |
| н. |
атарцо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
атарцо́ўвай |
атарцо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
атарцо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
атарцо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
атарцо́ўка |
| Р. |
атарцо́ўкі |
| Д. |
атарцо́ўцы |
| В. |
атарцо́ўку |
| Т. |
атарцо́ўкай атарцо́ўкаю |
| М. |
атарцо́ўцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ата́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ата́ршчык |
ата́ршчыкі |
| Р. |
ата́ршчыка |
ата́ршчыкаў |
| Д. |
ата́ршчыку |
ата́ршчыкам |
| В. |
ата́ршчыка |
ата́ршчыкаў |
| Т. |
ата́ршчыкам |
ата́ршчыкамі |
| М. |
ата́ршчыку |
ата́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.