валявы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
валявы́ |
валява́я |
валяво́е |
валявы́я |
| Р. |
валяво́га |
валяво́й валяво́е |
валяво́га |
валявы́х |
| Д. |
валяво́му |
валяво́й |
валяво́му |
валявы́м |
| В. |
валявы́ (неадуш.) валяво́га (адуш.) |
валяву́ю |
валяво́е |
валявы́я (неадуш.) валявы́х (адуш.) |
| Т. |
валявы́м |
валяво́й валяво́ю |
валявы́м |
валявы́мі |
| М. |
валявы́м |
валяво́й |
валявы́м |
валявы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валя́нне |
| Р. |
валя́ння |
| Д. |
валя́нню |
| В. |
валя́нне |
| Т. |
валя́ннем |
| М. |
валя́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Валянці́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Валянці́н |
Валянці́ны |
| Р. |
Валянці́на |
Валянці́наў |
| Д. |
Валянці́ну |
Валянці́нам |
| В. |
Валянці́на |
Валянці́наў |
| Т. |
Валянці́нам |
Валянці́намі |
| М. |
Валянці́не |
Валянці́нах |
Валянці́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Валянці́нава |
| Р. |
Валянці́нава |
| Д. |
Валянці́наву |
| В. |
Валянці́нава |
| Т. |
Валянці́навам |
| М. |
Валянці́наве |
валянці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валянці́нка |
валянці́нкі |
| Р. |
валянці́нкі |
валянці́нак |
| Д. |
валянці́нцы |
валянці́нкам |
| В. |
валянці́нку |
валянці́нкі |
| Т. |
валянці́нкай валянці́нкаю |
валянці́нкамі |
| М. |
валянці́нцы |
валянці́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Валя́нчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Валя́нчыцы |
| Р. |
Валя́нчыц Валя́нчыцаў |
| Д. |
Валя́нчыцам |
| В. |
Валя́нчыцы |
| Т. |
Валя́нчыцамі |
| М. |
Валя́нчыцах |
валяпю́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
валяпю́к |
| Р. |
валяпю́ку |
| Д. |
валяпю́ку |
| В. |
валяпю́к |
| Т. |
валяпю́кам |
| М. |
валяпю́ку |
Крыніцы:
piskunou2012.
Валяро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Валяро́ва |
| Р. |
Валяро́ва |
| Д. |
Валяро́ву |
| В. |
Валяро́ва |
| Т. |
Валяро́вам |
| М. |
Валяро́ве |