валянці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валянці́нка валянці́нкі
Р. валянці́нкі валянці́нак
Д. валянці́нцы валянці́нкам
В. валянці́нку валянці́нкі
Т. валянці́нкай
валянці́нкаю
валянці́нкамі
М. валянці́нцы валянці́нках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)