тармазі́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тармажу́ |
тармо́зім |
| 2-я ас. |
тармо́зіш |
тармо́зіце |
| 3-я ас. |
тармо́зіць |
тармо́зяць |
| Прошлы час |
| м. |
тармазі́ў |
тармазі́лі |
| ж. |
тармазі́ла |
| н. |
тармазі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тармазі́ |
тармазі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тармо́зячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармазну́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тармазну́ |
тармазнё́м |
| 2-я ас. |
тармазне́ш |
тармазняце́ |
| 3-я ас. |
тармазне́ |
тармазну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
тармазну́ў |
тармазну́лі |
| ж. |
тармазну́ла |
| н. |
тармазну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тармазні́ |
тармазні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тармазну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармазны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тармазны́ |
тармазна́я |
тармазно́е |
тармазны́я |
| Р. |
тармазно́га |
тармазно́й тармазно́е |
тармазно́га |
тармазны́х |
| Д. |
тармазно́му |
тармазно́й |
тармазно́му |
тармазны́м |
| В. |
тармазны́ (неадуш.) тармазно́га (адуш.) |
тармазну́ю |
тармазно́е |
тармазны́я (неадуш.) тармазны́х (адуш.) |
| Т. |
тармазны́м |
тармазно́й тармазно́ю |
тармазны́м |
тармазны́мі |
| М. |
тармазны́м |
тармазно́й |
тармазны́м |
тармазны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармала́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тармала́ма |
тармала́мы |
| Р. |
тармала́мы |
тармала́м |
| Д. |
тармала́ме |
тармала́мам |
| В. |
тармала́му |
тармала́мы |
| Т. |
тармала́май тармала́маю |
тармала́мамі |
| М. |
тармала́ме |
тармала́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тармасі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тармашу́ся |
тармо́сімся |
| 2-я ас. |
тармо́сішся |
тармо́сіцеся |
| 3-я ас. |
тармо́сіцца |
тармо́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
тармасі́ўся |
тармасі́ліся |
| ж. |
тармасі́лася |
| н. |
тармасі́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тармасі́ся |
тармасі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тармо́сячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармасі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тармашу́ |
тармо́сім |
| 2-я ас. |
тармо́сіш |
тармо́сіце |
| 3-я ас. |
тармо́сіць |
тармо́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
тармасі́ў |
тармасі́лі |
| ж. |
тармасі́ла |
| н. |
тармасі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тармасі́ |
тармасі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тармо́сячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тармашэ́нне |
| Р. |
тармашэ́ння |
| Д. |
тармашэ́нню |
| В. |
тармашэ́нне |
| Т. |
тармашэ́ннем |
| М. |
тармашэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тармо́жаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тармо́жаны |
тармо́жаная |
тармо́жанае |
тармо́жаныя |
| Р. |
тармо́жанага |
тармо́жанай тармо́жанае |
тармо́жанага |
тармо́жаных |
| Д. |
тармо́жанаму |
тармо́жанай |
тармо́жанаму |
тармо́жаным |
| В. |
тармо́жаны (неадуш.) тармо́жанага (адуш.) |
тармо́жаную |
тармо́жанае |
тармо́жаныя (неадуш.) тармо́жаных (адуш.) |
| Т. |
тармо́жаным |
тармо́жанай тармо́жанаю |
тармо́жаным |
тармо́жанымі |
| М. |
тармо́жаным |
тармо́жанай |
тармо́жаным |
тармо́жаных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тармо́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тармо́жаны |
тармо́жаная |
тармо́жанае |
тармо́жаныя |
| Р. |
тармо́жанага |
тармо́жанай тармо́жанае |
тармо́жанага |
тармо́жаных |
| Д. |
тармо́жанаму |
тармо́жанай |
тармо́жанаму |
тармо́жаным |
| В. |
тармо́жаны (неадуш.) тармо́жанага (адуш.) |
тармо́жаную |
тармо́жанае |
тармо́жаныя (неадуш.) тармо́жаных (адуш.) |
| Т. |
тармо́жаным |
тармо́жанай тармо́жанаю |
тармо́жаным |
тармо́жанымі |
| М. |
тармо́жаным |
тармо́жанай |
тармо́жаным |
тармо́жаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарнава́нне |
| Р. |
тарнава́ння |
| Д. |
тарнава́нню |
| В. |
тарнава́нне |
| Т. |
тарнава́ннем |
| М. |
тарнава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.