Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’

хіба́

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

хі́ба

‘памылка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хі́ба хі́бы
Р. хі́бы хі́б
Д. хі́бе хі́бам
В. хі́бу хі́бы
Т. хі́бай
хі́баю		 хі́бамі
М. хі́бе хі́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

хі́ба

выклічнік

хі́ба
хіба́

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

хіба́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хіба́рка хіба́ркі
Р. хіба́ркі хіба́рак
Д. хіба́рцы хіба́ркам
В. хіба́рку хіба́ркі
Т. хіба́ркай
хіба́ркаю		 хіба́ркамі
М. хіба́рцы хіба́рках

Крыніцы: piskunou2012.

хіба́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хіба́юся хіба́емся
2-я ас. хіба́ешся хіба́ецеся
3-я ас. хіба́ецца хіба́юцца
Прошлы час
м. хіба́ўся хіба́ліся
ж. хіба́лася
н. хіба́лася
Загадны лад
2-я ас. хіба́йся хіба́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час хіба́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

хібе́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хібе́тны хібе́тная хібе́тнае хібе́тныя
Р. хібе́тнага хібе́тнай
хібе́тнае		 хібе́тнага хібе́тных
Д. хібе́тнаму хібе́тнай хібе́тнаму хібе́тным
В. хібе́тны (неадуш.)
хібе́тнага (адуш.)		 хібе́тную хібе́тнае хібе́тныя (неадуш.)
хібе́тных (адуш.)
Т. хібе́тным хібе́тнай
хібе́тнаю		 хібе́тным хібе́тнымі
М. хібе́тным хібе́тнай хібе́тным хібе́тных

Крыніцы: piskunou2012.

хібе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хібе́ю хібе́ем
2-я ас. хібе́еш хібе́еце
3-я ас. хібе́е хібе́юць
Прошлы час
м. хібе́ў хібе́лі
ж. хібе́ла
н. хібе́ла
Загадны лад
2-я ас. хібе́й хібе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хібе́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

хі́біна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хі́біна хі́біны
Р. хі́біны хі́бін
Д. хі́біне хі́бінам
В. хі́біну хі́біны
Т. хі́бінай
хі́бінаю		 хі́бінамі
М. хі́біне хі́бінах

Крыніцы: piskunou2012.

хібіні́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хібіні́т хібіні́ты
Р. хібіні́ту хібіні́таў
Д. хібіні́ту хібіні́там
В. хібіні́т хібіні́ты
Т. хібіні́там хібіні́тамі
М. хібіні́це хібіні́тах

Крыніцы: piskunou2012.

хібі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хібі́нскі хібі́нская хібі́нскае хібі́нскія
Р. хібі́нскага хібі́нскай
хібі́нскае		 хібі́нскага хібі́нскіх
Д. хібі́нскаму хібі́нскай хібі́нскаму хібі́нскім
В. хібі́нскі (неадуш.)
хібі́нскага (адуш.)		 хібі́нскую хібі́нскае хібі́нскія (неадуш.)
хібі́нскіх (адуш.)
Т. хібі́нскім хібі́нскай
хібі́нскаю		 хібі́нскім хібі́нскімі
М. хібі́нскім хібі́нскай хібі́нскім хібі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.