хі́ба

‘памылка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хі́ба хі́бы
Р. хі́бы хі́б
Д. хі́бе хі́бам
В. хі́бу хі́бы
Т. хі́бай
хі́баю		 хі́бамі
М. хі́бе хі́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)