хібе́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хібе́ю хібе́ем
2-я ас. хібе́еш хібе́еце
3-я ас. хібе́е хібе́юць
Прошлы час
м. хібе́ў хібе́лі
ж. хібе́ла
н. хібе́ла
Загадны лад
2-я ас. хібе́й хібе́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хібе́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)