хібіні́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хібіні́т | хібіні́ты | |
| хібіні́ту | хібіні́таў | |
| хібіні́ту | хібіні́там | |
| хібіні́т | хібіні́ты | |
| хібіні́там | хібіні́тамі | |
| хібіні́це | хібіні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)