Verbum

анлайнавы слоўнік

Буша́цін

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Бу́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

бушлава́ціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

бушла́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бушла́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бушла́тны	бушла́тная	бушла́тнае	бушла́тныя
Р.	бушла́тнага	бушла́тнай бушла́тнае	бушла́тнага	бушла́тных
Д.	бушла́тнаму	бушла́тнай	бушла́тнаму	бушла́тным
В.	бушла́тны (неадуш.) бушла́тнага (адуш.)	бушла́тную	бушла́тнае	бушла́тныя (неадуш.) бушла́тных (адуш.)
Т.	бушла́тным	бушла́тнай бушла́тнаю	бушла́тным	бушла́тнымі
М.	бушла́тным	бушла́тнай	бушла́тным	бушла́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Бушлякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

бушме́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бушме́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бушме́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бушме́нскі	бушме́нская	бушме́нскае	бушме́нскія
Р.	бушме́нскага	бушме́нскай бушме́нскае	бушме́нскага	бушме́нскіх
Д.	бушме́нскаму	бушме́нскай	бушме́нскаму	бушме́нскім
В.	бушме́нскі (неадуш.) бушме́нскага (адуш.)	бушме́нскую	бушме́нскае	бушме́нскія (неадуш.) бушме́нскіх (адуш.)
Т.	бушме́нскім	бушме́нскай бушме́нскаю	бушме́нскім	бушме́нскімі
М.	бушме́нскім	бушме́нскай	бушме́нскім	бушме́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бушмі́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне